israil'li olmasına karşın antisiyonist olan ve bu yüzden müzik ve yazarlık hayatını londra'da sürdüren kişi. 3 ocak'ta http://palestinethinktank.com sitesinde yayınlanan "çalınan toprak üzerinde uzatmaları oynamak" başlıklı makalesinin yazarıdır. bu da makalenin timetürk tarafından yapılmış türkçe çevirisi:
israillilerle konuşursanız küçük dilinizi yutarsınız. israil Hava Kuvvetleri, gün ışığında yüzlerce sivil, yaşlı, kadın ve çocuk cinayeti işlerken, israil halkı bu şiddet destanında asıl kurbanların kendileri olduğuna inanmayı başarabilir.
israil halkıyla aşina olanlar onların hayatlarında hüküm süren savaşın kökleri hakkında tamamen bilgisiz oldukları gerçeğini fark edecektir. israilliler sıklıkla israil jargonunda anlamlı tuhaf savlar ortaya sürmelerine rağmen, bunlar Yahudi mahallesi dışında işe yaramaz. Bunlardan biri: "Bu Filistinliler neden bizim (israil) toprağı üzerinde yaşamakta diretiyorlar ki, neden Mısır, Suriye, Lübnan ya da diğer bir Arap ülkesine gitmiyorlar?". Diğer bir ibrani bilgelik incisi de, "Filistinlilere ne oluyor? Onlara su, elektrik, eğitim veriyoruz ve onların yapmak istedikleri bizi denize dökmek" diyecektir.
Şaşılacak şekilde, israilliler arasındaki sözüm ona "sol" ve hatta eğitimli "sol" bile, Filistinlilerin kim olduğunu, nereden geldiklerini ve neden direndiklerini anlamayı başaramaz. Filistin'in Filistinliler için vatan olduğunu kavrayamaz. Mucizevi olarak israilliler, israil'in, Filistin halkının harcama pahasına, Filistin toprağında, Filistin köylerinde, kasabalarına, tarlalarında ve bahçelerinde kurulduğunu anlamayı beceremez. israilliler Gazze ve bölgedeki mülteci kamplarındaki Filistinlilerin aslında Ber Shive *, Yafo *, Tel Kabir, Şeyh Munis, Lod, Hayfa, Kudüs ve diğer kasaba ve köylerden yerlerinden edildiklerini bilmez. Eğer israillilerin kendi tarihlerini nasıl bilmediklerini merak ediyorsanız, cevap basittir, onlara öğretilmez. israil-Filistin çatışmasına neden olan şartlar kültürleri içinde iyi saklanmıştır. Bölgedeki 1948-öncesi Filistin uygarlığı silinmiştir. Yerli Filistinlilerin 1948'deki etnik temizliği Nakba *, israil müfredatında yoktur. Hatta israil resmi ya da akademik toplantılarında bile tartışılmaz ve adı geçmez.
Neredeyse her israil kasabasının tam merkezinde, epey tuhaf, neredeyse soyut bir boru işi, 1948 abidesi yer alır. Bu tesisat işinin adı Davidka'dır ve aslında 1948'de kullanılan israil havan topudur. ilginç olan şudur ki Davidka aslında inanılmaz etkisiz bir silahtır. 300 metreden uzağa işlemez ve çok sınırlı zarar verir. Davidka'nın zararı asgari olsa da, oldukça fazla ses çıkarır. Resmi israil tarih anlatımına göre, Araplar, yani Filistinliler, Davidka'nın sesini uzaktan duyduklarında hayatları için kaçışırlarmış. israil anlatımına göre, Yahudiler, yani "yeni israilliler", biraz havai fişek yapar ve "Arap ödlekler" aptallar gibi kaçarlarmış. israil resmi anlatımında, Davidka'nın öncesinde gelen genç IDF * ve paramiliter birimlerinin yaptıkları katliamlardan bahsedilmez. Aynı zamanda Filistinlerin topraklarına ve evlerine dönmelerini yasaklayan ırkçı kanunlardan da iz yoktur.
Yukarıda anlatılanın anlamı oldukça basittir. israilliler tamamen Filistin davasından bihaberdir. Yani Filistin davasını sadece kanlı mantıksız bir delilik olarak yorumlayabilirler. israil'in Yahudi merkezci soliptik evreninde, israilli masum bir kurbandır ve Filistinli barbar bir katilden başka bir şey değildir.
israilliyi geçmişiyle ilgili karanlıkta bırakan bu mezarsı durum, herhangi bir gelecek uzlaşı olasılığını da yok etmektedir. israillinin çatışmayla ilgili idraki asgari olduğu için, "düşmanı" temizlemek ya da yok etmek dışında herhangi bir muhtemel çözümü tasavvur edememektedir. Tüm israillilerin bilmesine izin verilen yegane şey Yahudi acılamasının fantezi anlatımlarıdır. Filistinlilerin acısı onların kulağına tamamen yabancıdır. "Filistinlilerin dönme hakkı" ona matrak gelmektedir. Hatta en ileri "israilli insancıllar" bile, toprakları yerli sakinlerle paylaşmaya hazır değillerdir. Bu Filistinlilere, her şeye rağmen özgürlükleri dışında başka seçenek bırakmamaktadır. Açıkçası, israil tarafında barış için bir muhatap yoktur.
Bu hafta Hamas'ın balistik yetkinliği hakkında daha fazla şey öğrendik. Besbelli ki Hamas israil'e uzun zamandan daha fazla olarak itidalli olmuş. Güney israil'e çatışmayı yaymaktan hep kendini geri tutmuş. Bana göre Sderot ve Ashkelon'a tek tük düşen Kassam füzeleri bana esaret altındaki Filistinlilerin verdiği mesajlarından başka bir anlam taşımıyor. Çalınmış topraklara, ev arazilerine ve bahçelere verilen ilk mesaj, "Ey sevgili toprağımız, seni unutmadık, senin için burada hala savaşıyoruz, er ya da geç geri geleceğiz, bıraktığımız yerden yeniden başlayacağız" diyor. Ancak mesaj aynı zamanda da israillilere de: "Siz, oradakiler, Sderot, Beer Sheva, Ashkelon, Ashdod, Tel Aviv ve Hayfa'dakiler, farkında olun ya da olmayın, çalıntı topraklarımız üzerinde yaşıyorsunuz. Hemen toplanmaya başlasınız iyi olur çünkü zamanınız doluyor, sabrımızı tükettiniz. Bizlerin, Filistin halkının, kaybedecek artık hiçbir şeyi yok".
Bununla yüzleşelim, israil'deki gerçekçi durum daha çok ölümcüldür. iki yıl önce Hizbullah roketleri kuzey israil'i vurdu. Bu hafta Hamas, israil'in Güney'ine balistik intikam kokteylleri servis edebileceğini ispatladı. Hizbullah ve Hamas'ın her iki durumunda da, israil askeri cevap veremedi. Sivilleri öldürebileceğinden şüphe yok fakat roket atışlarını durdurabilmekten aciz. IDF, ya tüm israillin üzerini örtecek bir beton tavan yapacak ya da koruyamayacak. Belki de ilahi nihayette bunu planlıyorlardır.
Ancak hikayenin sonundan daha çok uzağız. Hatta daha başındayız. Her Orta Doğu uzmanı, Hamas'ın Batı Şeria'nın kontrolünü saatler içerisinde ele geçirebileceğini bilir. Aslında, Batı Şeria'daki PA * ve Fetih kontrolü IDF sayesindedir. Hamas, Batı Şeria'yı aldığında, israil'in en büyük nüfus merkezi Hamas'ın merhametine kalacaktır. Bunu göremeyenler için söyleyelim, bu Yahudi israil'in sonu anlamına gelmektedir. Bugün, üç ay sonra ya da beş sene sonra olabilir; olay "eğer"den çok "ne zaman"dır. Tüm israil Hamas ve Hizbullah'ın füze menzilinde olduğunda, israil toplumu çökecek, ekonomisi iflas edecektir. Kuzey Tel Aviv'deki müstakil bir villanın fiyatı, Kiryat Shmone ya da Sderot'taki kulübeyle aynı olacaktır. Tel Aviv tek bir füzeyle vurulduğu zaman, Siyonist rüya sona erecektir.
IDF generalleri bunu bilir, israilli liderler de. Bu nedenle zaten Filistinlileri yok etmek için bu savaşı başlattılar. israilliler Gazze'yi işgal etmeyi planlamıyorlar. Orada istedikleri bir şey yok. Tek istedikleri Nakba'yı bitirmek. Filistinlileri silmek için üzerlerine bombalar yağdırıyorlar. Filistinlilerin bölgeden gitmesini istiyorlar. Açıkça görülüyor ki işe yaramayacak, Filistinliler kalacak. Sadece kalmayı istedikleri için değil, israil ölümcül taktiklerini uyguladığı sürece topraklarına dönüş günleri yaklaştığı için.
israillinin gerçeklerden kaçtığı yer de tam burası. israil, "dönüşü olmayan noktayı" çoktan geçti. Yok olmaya mahkumiyeti, Filistinli siviller üzerine attığı her bombaya nakşediliyor. israil'in kendini kurtarmak için yapabileceği hiçbir şey yok. Çıkış stratejisi yok. Çıkış yollarını müzakere edemez çünkü ne israilliler ne de liderliği çatışmadaki temel parametreleri anlayabilmiş değil. israil'in harbi sonlandıracak askeri gücü yok. Filistin'den çıkan liderleri öldürmeyi başarabilir, senelerdir de yaptığı bu, buna rağmen Filistin direnişi ve mukavemeti zayıflayacağına daha da güçleniyor. ilk intifada da bir IDF generalinin öngörüsünde olduğu gibi: "Kazanmak için Filistinlilerin yapması gereken tek şey hayatta kalmak". Hayatta kaldılar ve gerçekten de kazanıyorlar.
israil liderleri de bunun farkında. israil şimdiden her şeyi denedi, tek taraflı çekilme, aç bırakma ve şimdi de soykırım. Demografik tehlikeyi sıkı bir Yahudi gettosuna dönüştürerek savuşturmayı bile düşündü. Hiçbir şey işe yaramadı. Hamas siyaseti görünümündeki Filistin mukavemeti bölgenin geleceğini tayin edecektir.
israillilere kalan tek şey, körlüklerine ve şimdiden hazır ve nazır ölümcül kaderleri olduğu gerçeğinden kaçmaya sıkıca sarılmaktır. Aşağıya doğru yuvarlanırken, israilliler bilindik çeşitli kurban ilahileri söylemeye devam edeceklerdir. Benmerkezci üstülükçü gerçekle doldurulmuş olarak, başkalarına yaşattıkları acılara şimdilik kör olarak kendi acılarına boğazlarına kadar gark olacakları günler uzak değildir. Benzersiz şekilde israilliler başkaları üzerine bombalar bırakırken birleşik bir topluluk gibi davranmalarına rağmen, biraz canları acıdığında incinebilir masumiyetin ayrık birimlerine, monatlara dönüşmeyi başarırlar. Benlik bilinciyle ve geri kalanlar tarafından algılanan görünümleri arasındaki bu tutarsızlık israilliyi canavar bir soykırımcıya dönüştürür. israillin kendi tarihini idrak edememesinin de nedeni bu tutarsızlıktır, kendi Devletlerini yok etmek sürekli ve sayısız teşebbüslerini kavramalarını da bu engeller. israillilerin Shoah'ın (Nazi Soykırımı'nın ibranicesi) anlamını idrak etmelerini ve bir sonrakini önleyebilmelerini engelleyen de aynı tutarsızlıktır. Bu tutarsızlık israillileri insanlığın bir parçası olmaktan alıkoyar.
Bir kez daha Yahudiler bilinmez bir kadere doğru yola çıkmak zorunda. Bir nebzeye kadar, kendi yolculuğuma az evvel başladım.
Hakkında sadece bir entry girilmesine üzüldüğüm filistin yanlısı israilli klarnet sanatçısı londra da ikamet eder ve pink floydun iki sene önce çıkan son albümü the endless river da türk ezgileri barındıran "anısına" adlı parçada klarnetini konuşturmuştur.
