tanım: kişinin gidenin ardından madem gidiyorsun bir anı bırak git demesinin değişik versiyonudur. *
olmuyor.
yasakları delip geçememek yıldırıyor hevesleri.
zincirleri kıramamak ürkütüyor geleceği.
sonsuzluk yokmuş, öğrendim daha yeni.
yalanların altında yatanı çözememişim yıllarca.
seni unutsam da arada bir hatırlayınca yıkıyor dağıtıyor ocağımı gidişin.
adını bir zarfa koyup postaladım tanımadığım görmediğim bir kente.
eksik her şey sen olmadıkça.
inanmak zor geliyor çiğnene oyunlara.
savaşları kazanalara inat hep kaybedeceğim bundan böyle.
ayrılık akşamlarında terkettim yalnızlıkları.
cevabım yok korkularla yüzleşmenin anlamsız sorularına.
sakladığım her şeyi içimden bir atabilsem.
bir hayalin peşinden imkansız; hayatları yok olmuş,
zavallı insanların belki de zamanlarını çaldım.
gücüm olsaydı gelenle gidenle uğraşırdım, sonuna dek.
aşk yokmuş demek..
zorlayınca bir sonuç alacağımı umarken sonuçsuz yarınlarımın peşinde koşuyorum.
kurban verecek, içilecek kanımda yok.
olmayınca olmuyormuş işte.
tılsımın bozulacak diye korkup kaçarken büyülerden,
büyülenmişim boş bakan gözlere.
allah tan korkmasam belki de tapardım sana.
ömrümü azrail e değil de adardım sana.
bir yalana böyle delice tutulmaktansa
korkarım o yüce olandan.
sığınmalıydı oysa o tatlı yüzün ocağıma..
ocağa incir ağacı dikmek derler ya.
işte sen onu yaptın. aldırmıyorum,
kafamı başka şeylere yoruyorum. başka yüzlere bakıyorum.
unutmak en iyisi ya, unutuyorum ama dakikalar saatlere varmıyor.
olmuyor!
yasaklar tatlı gelmiyor çiğnemek için artık.
sönüp gitmektense yanmak en iyisi diyorum.
alev almıyor saçlarım, köhnemiş bir beden, yaşlanmış bir acı.
geceler uzasa da bu şehire artık yağmur yağmıyor.
gördüklerim, yaşadıklarım,
birbirini tamamladı sonradan anladıklarım.
bitmek bilmiyor ki saçmalıklarım.
ama hala toz kondurmuyorum sürme gözlerine.
bana düşmüyor ses çıkarmak.
haddim değil artık yalandan deliliğe vurmak.
sığmıyor, sığdıramıyor kalbimin derinliklerine adın.
doluyor, taşıyor ve durdukça o küçük yürek, adın atıyor sandım.
halbuki ölmesin diye uğraşırken hayalin sevdamla, diğer yandan ayrılık saati geliyor
ve kimseye aldırmadan gidiyor adımların.
artık kalmadı tadım ve;
bir daha konuşmayacağım.
harcamam bundan böyle kalemleri, kağıtları.
kime insandıysan onun yanında mutlu ol!
ben yine uyurum saatlerce.
karaları bağlar, körebe oynarım küçük çocuklar gibi.
alışkanlarımı unutmuştum zaten seninle.
sensiz de sindirebiliyorum haksızlığı.
dayanıyorum duvara ve yumruklarımı sayıyorum tek tek.
yas tutmanın fayda etmediğini anladıkça bir yumruk daha!
alınca hırsımı geçiyor hevesim senden de, pırıl pırıl parlayan gözlerinden de.
kaşına gözüne değildi ki zaten haykırışlarımın sesi.
dumanları arasında yok olan anılar, yanan alevin.
gayesi olmayan, yükleyen üzerime acıyı.
cana yeten ve avutturan cana.
yalancı bakışlarına aldandım, izi kaldı tokadının.
vur gitsin! git olsun..
öyle ya varsın olsun
Ama öyle bir git ki; gidişin gidişlerin kralı olsun.
