Bitmedi aslında bitmedi sadece
Ele geçirdik birbirimizi
Emin olunca sahipliğimizden
Düşürüverdik değerimizi
sınamak istiyoruz yeniden
Yeni bir bilinmezdeki etkimizi
Kaybederek, tazeliyoruz
kendimize olan güvenimizi
Gidersen bilki düşer yine fethettiğin kaleler
Gidersen artar azalmaz yürekteki yükler
Gidersen tekrarlanır yenilenmez ki hayat
Gidersen mutsuzluğa mahkum bu serüven
Bir daha, bir daha yıkarız dökeriz
Alışır bağımlı oluruz
Acıyı aşk zannederiz.
Gidersen
Hani sığınaklarım
eksilir
Zarar kalırım
Yeni günün tenine
Dağılır yaralarım
Sana yağmur diyorum, gidersen
Gün vursun yükünü, gecenin halkasına
Yol vursun sesini, uzaklığın pasına
Sesime kibrit çaksan tutuşacağım
Sargısızım, çoğalırım, çoğaldıkça arsızım
Sana yağmur diyorum, gidersen
Ey bizi ayrı takvimlere
Düşüren zaman
Yere bir bahar dalı
Düşmüş gibim'olur?
Sıra dağlar mı tutuşur?
Bağrının orta yerinde
Yeter, yeter, yeter, yeter
Kan sıçratmayın sabahın seherine
Boğulursunuz, boğulursunuz, yeter
Gidersen bu gün bu evden
Bu can bu hayat düşer gözümden
Ben sana deli divane aşığım
Canıma yapışmışken bu deli hasretin
Ben sensiz, sevgisiz söyle yar nasıl edeyim
Gidersen bu gün bu evden
Bu can bu hayat düşer gözümden
Ben sana deli divane aşığım
Üzersem, birgün kıyarsam
Verdiğim sözden cayarsam
Alsın bu canı Allahım, razıyım
Aşkım sensiz yaşayamam, taşıyamam bu canı
Son darbe tek kurşunla bitiririm acımı *
Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken
Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca
Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor
Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun
Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
Birde seni ekliyorum susuşlarıma
Selamsız saygısı yürüyelim sokakları
Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
Adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
Yüreğimize alırız onları, ısıtırız
Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam
Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar
Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık
Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
isyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim
Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine
Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde
ona ithafen.!
en sevdiğin şiir, senin favorilerinden. ama şu kısmı beni / bizi anlatıyor sanki.
Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken
Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca
