ilk geldiğinizde hele de yalnızsanız lanet olsun bu şehre diye dönüp bakmaktır , ankaraya dönüşü kabullenememektir. sonra bir gün çok sevdiğiniz insanlar olduğunu farkedersiniz sövdüğünüz bu şehirde. artık can parçalarınız burdadır , can kırıklarınız çok olsa da..yine de hüzünle dönüp bakar , hatta uzaklaştığınızda çok özlersiniz...
Şehri ilk gördüğünde gözlerin kocaman açılır ve korku sarar yüreğini,öylesine kurak, öylesine sessiz ve kasvetlidir ki şehir, bir an önce ardına bakmadan kaçmak istersin. Eğer sabredip beklersen anlarsın ki, yakıcı kuraklılığının ardında sırılsıklam aşıklar,sessizliğinin ardında mağruriyet ve o kasvetin ardında da giderken şehre son kez bakan insanların gözyaşı var.
'kar altındadır sokaklar, hasretin nazlıdır ankara' dizelerini akla getiren eylem. geride bıraktığınız şeyler eğer hayatınızın anlamıysa, geri dönüp bakmak çok büyük acı verir.
