şu son dönemde daha da çok fark ettim ki; bir sürü mutluluk. her şeyi atın, geriye sadece yaşadığınız mutlu anlar ve onların yüreğinizde bıraktığı tebessüm kalıyor.
bazen gözyaşlarına karışmış bir terkedilmişlik duygusu
bazen minnet ve saygıyla yoğrulmuş vefa
ama her zaman ve her zaman öfke ve acıyla karışık bir özlem.
gidenler geride kendilerini sevenleri ve iyi kötü yaşanan anıları bırakmışlardır. belkide ilerde kıymetini anlayacakları çok değerli şeyleri kaybetmişlerdir.
