halen seviyor olmanın sonucudur.
herkes gider bir gün, ne kadar çok sevsen, ne kadar çok zamanını paylaşsan da, herkes bir gün gider hayatından, kimi zaman onlar gitmeden sen olursun giden.
giden kişi gelmeyecekse geri. giderken de sizden bir şeyler almışsa, mesela kalbinizi. hayat bu durum karşısında ellerinizi kollarınızı koparıp önünüze atmış, sizi çaresiz bırakmışsa. ağlanır bu durumda...
insanca bir duygudur. bunu yapabiliyorsanız gerçekten giden insanı çok sevdiniz demektir. o anda beyniniz emir vermez size sadece kalbinizle hareket edersiniz. içinizi gerçekten acıtan bir şeydir.
her sonun acıklı olduğu gerçeğini içinizde hissetmeniz ve bu acıdan kurtulmak, yüreginizden ve beyninizden atmak için tüm duygularınızı gözyaşlarıyla kendinizden uzaklastırmaktır. değer mi değmez mi bilinmez, çok da önemli değildir ki zaten genelde haketmeyen biri içindir bütün bu ağıt, ama aslolan şudur ki bir zamanlar canınız olan artık canınızı yakıyordur. artık o sizin sevdiginiz degil, sizin tanımadıgınız, size yabancı, size uzak biri olmuştur. tüm bu aglama seansları, ona değil aslında kendinizedir. belki hayatınızın askı olduguna inanmıssınızdır, belki yalanlar üstüne kurulu bir ilişki yaşamışsınız ya da ihanete ugramıssınızdır. bitiş nedeni mühim değildir, illa ki üzer ama bunları yasatan birine degildir bu gözyasları. nasıl bu kadar kolay inandıgınıza, nasıl bu hale geldiginize ve düstügünüz duruma aglarsınız.
"Aldırma deli gönlüm
Giden gitsin
Sen şarkilar söyle içinden boşver"
kendini mutlu etmek için hayatında bir yer verdiği varlığın belirlenen çizgi dışına beklenmeyen bir anda çıkmasıyla yeni bir kavram bulana oyalanmaktır.
