taptaze kavgaların ardından mal gibi günlerin onları kovalayacağına işarettir öyle bakmak. insanın hayatta kendisini yinelemesinin bir sonucudur bana göre bırakılmak. tazelenmeniz büyük bir buhranla beraber gerçekleşir. uzun yıllar odaklanma sorunu yaşamanıza sebebiyet verebilir. *mcıklama geçirirsiniz lan.
yenisini bulmak için ele gecen fırsatı henüz farkedememiş olunmasından ötürü heralde, biraz salakça bakışlardır. görüş alanından tamemen çıktığı anda normal yaşantıya geri dönülür.
kalmak zorunda oldugun tarafdan bir adım atamazsın (bkz: gurur) gitme kal demek istersin sesin cıkmaz belki soylemeye cesaretin olsa kalır bunun ezikligini yasarsın, avaz avaz aglamak istersin gozyasın akmaz, bogazına bir dugum gelir oturur senelerce cozemezsin can acıtır ne zaman "tamam bitti gitti alıstım" desen yeniden kanamaya baslar. (bkz: pismanlık)
gienin arkasından bakarken ''dön bana yeniden n'olur'' diye çocuk gibi yalvarma moduna geçmesidir. ama n'lur diyemeyiz çünkü gurur diye bir olgu vardır, onu yenemeyiz. yensek ve n'olur desek bu seferde döner mi düşüncesi yer bitirir. zaten bu düşünceler içinde giden gider geri de sadece arkadan bakakalan siz kalırsınız.
içiniz yanar. yansa ne çare ki. o gitmiştir. bakarsın artık ama göremezsin. gitmiştir. acabalar yakar kavurur ama geçtir. belkide geç değildir ama bilemezsin. kendini avutmak kalır geriye. avut avuta bildiğin kadar. ''amann gelir geçer'' dersin ama geçecek mi peki? ya bu diğerlerinden farklıysa. ya hayatında ki tek aşkınsa ve onu kaybettiysen. aman demeye değer mi?
