tren garında, elinde bir demet gülle yapayalnız kalmış olan adam, giden trenin ardından dökülen gözyaşlarını silerken, dahili anonstan berdan mardini'nin sesi duyulur;
gitme gülüm yüzüm gülmez
gitme gülüm can dayanmaz
gitme gülüm sensiz olmaz,
gitme gülüm şu ömrümden, şu ömrümden...
adam belinden çıkardığı beylik tabancasını şakağına dayar... son bir ses duyulur giden sevgilinin ardından.
