giden sevgili bir daha asla dönmeyecek dönse de farketmeyecektir. Ömür denilen şeyin çok uzun olmadığını bildiğimiz için yas süresini de uzun tutmamamız kendi yararımıza olacaktır. Çünkü sevginin hiçbir zaman bahaneye ihtiyacı yoktur. Gidiyorsa sevmiyordur. 2+2 =4 Bu kural hiç değişmez. Zamana bırakıp yüreği rahatlatmak yapılacaklar arasında en iyisidir. Eğer kişi istemezse asla yalnız kalmaz, o yüzden gitmek isteyen varsa bırakın gitsin ve mümkünse dönmesin.
öyle bir yaralar ki kalp atşların hızlanır. derdi neydi bıraktı dersin. her tende her gözde onunkileri ararsın ama bilmezsin ondan dünyada başka bir tane yok. o çünkü yıllardır bi tanem diye hitap ettiğin kadındır.
asla acınmaması gereken, vicdani hiç bir duyguyu haketmeyen, katı, duygusuz kişidir. Kendince mutlaka mantıklı sebepleri vardır; bencildir. Geleceğimiz için, ikimiz için gibi klasik konuşmalara inanmamalı hatta fırsat dahi verilmemelidir. Giden kişi asla iyi değildir... Sebep her ne olursa olsun kalanın hayatına zehirler saçmıştır.
herkesin bir sebebi olur gitmek için. kimisi daha iyisini bulduğunu düşünür, kimisi sevmiyordur, kimisi bıkmıştır, kimisi ihanete uğramıştır, kimisi artisttir, bu liste uzar gider. çoğu zaten havadan sudan sebeplerdir. kimisi vardır, seviyordur ama gitmek için gerçek bir sebebi vardır. yani dili varmaz söylemeye, bir utancı vardır, artık sevgiliyi öperek sadece suç işlediğini düşünüyordur. o ellerinden akan irini bilir ve bu yüzden vazgeçer elini tutmaktan sevgilinin. bu görmez kalan, görmesini istemez çoğu zaman giden. hala onu görmek, sesini duymak, kokusunu duymak titretse de içini yapamaz. bu zulmü layık göremez. yok olur, belki bir sam yeline, belki bir toz bulutuna, belki bir yalancı aylak bir bulutun serpiştirdiği yaz yağmuruna karışır gider. söylemek, söylemek, söylemek. aklından sadece bu geçer. hayatının her noktasına, bedeninin her hücresine işlediği sevgiliyi söküp atmaya çalışmaz. özlemeye alışır ama unutmaz. sokaktan geçen her dikkatini çeken kokuda gözleri arayış düşer. telefon çalmaya görsün hele bakın da görün o terk eden aşığı ne halde. mutlak kötülük rolünü kendine biçeli aylar geçmiş olabilir ve mutlak iyilik yine kalana bırakılır. bu kadar kötülük yeter deyip artık bilsin bazı şeyleri deyip söylemek ister. her seferinde düğümlenir cümleler. o ki gündelik hayatında büyük cümleler kuran, bir kelamda dünyaya posta koyan nerede şimdi? bir türlü dökemez içini, korkar fakat gelecek tepkiden değil görülecek yıkımdan korkar. yapamaz, olmaz. bir gün olmadık bir yer ve zamanda çıkıverir karşısına yıl olmuştur neredeyse artık tam zamanıdır. hayret ve birbirine bakan iki çift göz bir çift sözden fazlası olmaz. bazen yapamazsın o hazırladığı, o özenle soluk boruna dizdiği kelimeler yapışır yutağına. işte o andan sonra ne söyleyebilir ne yutkunabilir. ne derse desin anlamsız seslerden ibaret. bir gün nadasa alır kendini yakar diri düşleri ve hazırlanan sözleri. ansızın bir gerçek çarpar yüzüne tası tarağı toplar. bambaşka bir alemin dibinde gezdiğini fark eder gölgesini bile bırakmadan yok olur. artık hatırası bile olmayacaktır.
kokusunu içine çekmek istersin, doya doya sarılmak istersin..ama gitme vakti gelmiştir sevgilinin. elveda der ve çeker gider. ardında sadece küçük bi yaralı yürek, ve gözyaşı bırakır.
