giden sevgili geri gelse bile giden sevgi geri gelir mi?
her gün yapışırsınız posta kutusunun camına. Bir mektup, bir basit mektup, bir kağıt parçası için. Zaman geçer; cama yapışışlar azalır. Ve zaman geçer; yapışılmaz, önünden geçerken göz ucuyla şöyle bir bakılır yalnızca. Ve daha da çok zaman geçer; 'yenisi' ile buluşmak için bir aceleyle evden çıkarken aklınızda, gelmeyen mektup değil de 'geç kaldığınız' düşüncesi vardır.
(pişmanlık, alışkanlık, özlem v.s. birbirine karışır ve iter insanı "koyup da bir başına bırakıp gittiğine")
bir süre sonra -ama uzun bir süre sonra- tekrar çıksa karşınıza ve dese; "seni hala seviyorum". Bu sözü ilk duyduğunuzdaki gibi garip bir güzellik kaplar mı yine içinizi?
güvenmiş, sevmiştiniz bir kere. Kimseye güvenilemeyen şu zaman diliminde siz , ona güvenip, kalbinizi vermiştiniz. Tüm bunları düşününce diyeceksiniz; "dönmem tabi. Gurur denen bi' şey var." Dönersiniz. Eskiden yaşadığınız mutlu anlara tekrar sahip olabilmek için hırslı bir dönüş yaparsınız.
peki ya sevgi? Tamam, sevgili döndü geri. peki ya içinizden uçup giden o sevgi? Onu da geri getirebilir misiniz? Onu da geri getirebilir mi?
ruha benzer sevgi. Nasıl ki ölünce bir daha dirilemezseniz, bir daha kavuşamazsa bedeniniz ruhunuza; sevgiyi de tekrar kalbe koyamazsınız işte.
kim bilir kimler girmiştir araya. her biri farklı bir tatta ucuz sevgiler tattırıp gitmişlerdir ona ve size. Unutturmuşlardır ikinize de, birbirinizi seviş tarzınızı.
giden sevgi... bir tür kopuştur aslında sevgiliden..
sizi birbirinize bağlayan sevgi, bağlamaz olmuştur. Artık varolmayan bir şey nasıl bağlayabilir ki zaten?
sevginizin bittiği yerde ruhen ayrılığınız gerçekleşmiştir birbirinizden.
giden sevgili geri gelir. Ama kabul görmemelidir. Gurur ya da intikam değildir bu reddin sebebi; ona verecek bir sevgi kalmamasıdır. Yani yaşanılan ayrılığın fiziksel ayrılıktan öteye geçmesidir. Elde olan bir şey değildir bu. Bir sevgiliye gitme diyebilirsiniz ama bir sevgiye asla.
kalbin ruhu; sevgi..
asil ve kararlı bir ruh...
ruhlar beslenilmek ister. Beslenilmeyen ruh ise ölümü tadar. Ve bir ölü dirilmez; yani giden sevgi gelmez.