otobüste önünüzde oturan dazlak beyefendinin gündüz gözüyle koltuğunu tamammen kucağınıza yatırması sonucu ilk "tamam hele biraz dur sen ,ben yapacağımı bilirim" diyip klimaları açıp tam kafaya ayarlayıp iki dakika beklemek ve sonra koltuğun hızla yukarıya eski haline geldiğini ağızda pis bi gülümsemeyle "gıcıklık öyle değil böyle olur demek" .
dolmuşta yer olmadığından ama tam bi hanzolukla üzerinize kaykılan insanların o sıkışıklıkta ayaklarını bulup üzerinde tepinmek.bi de dönüp alaycı bakarsın "afedersiniz!!!" dersin siniriniz,itilip kakılmanız tarih olur.
