blackmore's night'tan dinlenilebilecek en harika parçalardan biri. bir masaldır adeta. belki de bir masaldan fazlasıdır. ama insan kulağına, ruhuna ve bir gruba bir şarkı bu kadar uyabilir. bir yeriniz acırken başka bir yerinizi gülecektir. buruk gülümse denilen şey bu tarz parçalar sayesinde de ortaya çıkıyor.
The valley green was so serene
In the middle ran a stream so blue...
A maiden fair, in despair, once had met her true love there and she told him...
She would say...
"Promise me , when you see, a white rose you'll think of me
I love you so,
Never let go,
I will be your ghost of a rose..."
Her eyes believed in mysteries
She would lay amongst the leaves of amber
Her spirit wild, heart of a child, yet gentle still and quiet and mild and he loved her...
When she would say...
"Promise me , when you see, a white rose you'll think of me
I love you so,
Never let go,
I will be your ghost of a rose..."
When all was done, she turned to run
Dancing to the setting sun as he watched her
And ever more he thought he saw
A glimpse of her upon the moors forever
He'd hear her say...
"Promise me , when you see, a white rose you'll think of me
I love you so,
Never let go,
I will be your ghost of a rose..."
hayatımda dinlediğim en masalsı, en hüzünlü şarkılardan biri. insanı kendisine bağladığını çok rahat bir biçimde söyleyebilrim ki, kanaatimce bunun sebebi garip bir masaldaymışsınız hissi aşılıyor olmasıdır damarlarınıza.
her dinleyişinizde gözlerinizi yaşartabilme potansiyeline sahip; sözleriyle, melodisiyle olsun. özellikle candice night'ın kadife sesiyle kendinizden geçtiğiniz şu bölüm, ayrı bi mükemmellikte:
'promise me, when you see a white rose you'll think of me
i love you so, never let go
i will be your ghost of a rose'
büyülü grup blackmore's night'ın nimetlerinden kısaca. gerçekçi bir şekilde ortaçağ masalı dinelemek gibi...
