--spoiler--
Bir kış günü, şöyle yazmışım:
uyuyakalana kadar uyuyamıyor
uyuyakaldığımı unutana dek uyanamıyorum.
Ve en sevdiğim şairin sözleri:
"ve hayatım bomboş,
tüm yaprakları koparılmış
bir çiçek gibi.
seviyor,
sevmiyor,
seviyor."
Kurşun kalemle çizmişim altını.
Anlar da bir süre sonra silinir,
başka anlar alır yerini.
Uzak bir mevsim gibi...
pikeyle yattığını yazın
unutmak gibi yorganın altında...
--spoiler--
