antikadır, zamana ayak uyduramamaktadır ya da zamanın ruhuna teslim olmamaktadır. kısacası bu insan ya bir ezeli mağluptur ya da bir direnişçi.
(bkz: geçmişle yaşamak)
(bkz: memento mori)
geçmişte yaşadığına inanan hatta geçmişle yaşadığına inanan insandır.. hepimiz kısa bir süre de olsa geçmişte yaşamışızdır.. eski sevgilimiz, eski arkadaşımız, eski öğretmenimiz ya da eski birşeylerin mevzusu olduğunda geçmişe döneriz hemen.. o an şimdiki zamanı değil geçmişi yaşarız yeniden.
geçmişte yaşamakla meşgul olurken günü, o anı yaşayamazlar. ondan sonra da s.kindirik bir duygu durumuyla baş başa kalırlar. bir bakarlar, 'geçmiş' dedikleri zamanın üzerinden ciddi anlamda çok büyük bir zaman geçmiş ve bu süre içinde ileri bir adım atamamışlardır. kayıp zaman insanıdır bunlar. görüldü mü arda bakılmadan kaçılmalıdır, zira bunlar kimseye mutluluk getirmezler, kendileri dahil. (bkz: kendimden biliyorum.)
sevdiği ortamdan ayrılmış,yeni ortamına bir türlü uyum sağlayamamış insanın içinde bulunduğu durumdur.sürekli eskiler anlatılır,eski arkadaşlarla yapılanlar tekrar edilir durur,yaşanan her olay tekrar tekrar kafada farklı versiyonlarda canlandırıılır,hep bi geçmişe dönme isteği vardır.geçmişin sesinden başka bir şey işitilmez
Geçmişte yaşayan insanlara haksızlık etmişiz hissi beni hüzünlendiriyor. Şöyle ki yaşı ilerlemiş olanlara bakıyorum elden ayaktan düşmüşler. Ama diyorum sen geçsin. Sen günün teknolojik imkanlarından yararlanıyorsun ama onlar yararlanamadı. Onlar zor şartlarda çalışırken sen şimdi işin teknolojik tarafındasın. Zaman hızla akıyor ama ben hâlâ eskide takılı kaldım.
Yaş aldıkça olan durum. Gençlik telaşıyla fark etmediklerimiz durulunca birer birer üşüşüyor akla. Hep "eskiden" ile başlayan cümleler kurulur istemsiz.
Hep daha mutlu hisseder insan...
Şimdinin dinginliği ve geçmişin mutluluğu hiç denk gelmez sanırım.
geçmişten ders alıp, gerisini yollayamamak, orada bi yerde kalmak, bedenen şimdiki zamanda olmak ama ruhen hep geçmişi aramak . kendini gerçekleştirememeye ve mutlu olamamaya sebebiyet verir.
