Geçmişte yaşananların, sevgilerin, dostlukların, ortamların hep daha güzel olmasını anlatır. Sohbet ederken " hey gidi günler hey" ile başlayan cümlele, hep güler yüzle ve özlemle anlatmaktır geçip gitmiş ve bir daha hiç yaşanmayacak o güzel günleri.
evvela çocukluk hatırlanır, sonrasında gençlik yılları, askerlik, bekarlık derken bir bakmışsınız 3-5 sene evveli özler oluruz ama yine de anın kıymetini bilmeden yaşar dururuz, yalnızlaşırız kısacası.
"anı" kavramının olayları ve mekanları uğrattığı değişim sayesindedir. anıya dönüşen birçok şey zamanla güzel görünmeye başlar.
bazen de eskiye dönmek arzusu yaratıyor bu anı yanılgısı. yeniyi güzelleştirecek cesareti kendimizde bulamadığımız zaman odalara kapanmak, eskiyi düşünmek, özlemek durumları ortaya çıkıyor. hepsi de yanılsama bence. eskisi yenisi hepsi biziz ve aynıyız.
vat is dı metriks ulan.
Aslında olay geçmişte değil yaşın genç olmasından kaynaklanıyor. Olgunlaştıkça alınan ders ve acılar hayattan zevk almayı zorlaştırdığından geçmiş hep daha iyi gelir. Düşünsenize, Çocukken tek derdimiz oyun parkında sıranın bize gelmesini beklemekti.
ailenin verdiği sevgi, güven,sıcaklık ortamından yaş büyüdükçe uzaklaşmanın doğurduğu sancının sebep olduğudur. hep eskiye bakar, sizi koşulsuz şartsız seven, koruyan, gerekirse sizin için savaşanın aileniz olduğunu, geri kalanların çoğunun gittiğini fark edersiniz. bu yüzden de ailenizle yaşadığınız güzel anılar size devam etme gücü verir. annemi kaybettim, babam ve kardeşim hayatta olduğu için şükrediyorum. onlar olmasa halim ne olurdu ? bilmiyorum. allah bütün aileleri ve sevenleri korusun.
bu bir algısal yanılsamadır, geçmişi biliriz ve görüp geçirdiğimiz için aşinayızdır, gelecek ise belirsizdir ve belirsizlik çoğu insanın içinde korku ve karamsarlık yaratabilir. sonunu bilmediğin bir karanlık tünele girmek gibi bir şeydir.
Üniversite kazanırsam her şey iyi olcak derdim hep mutsuz mutsuz dolaştım sonra üniversite kazandım ilk yıl çok iyiydi, sonra üniversite biterse her şey iyi olcak demeye başladım çünkü baba parası azdı ve bu yüzden de yemek koyuyordu. Sonra üni. Bitti. 3 ay çok iyiydi. Sonra iş bulma stresi başladı. iş bulsam çok iyi olcak derdim. iş buldum, iş yerinde ara ara sorunlar oldu haliyle. Neyse 6 sene çalıştım ama yine fena değildi. 2022 mayıs ayı itibariyle işsiz kalcam. Şimdi iş bulma stresine geri döndüm. iş bulcam ya da bulamıcam bilmiyorum başka başka stresler olcak her zaman. Geçmişin güzel hissedilme nedeni geçmişte kalması, başka bi esprisi yok.
