hepimizin zaman zaman hayatında yaptığı,yapmak zorunda kaldığı eylem.
beyin düşünür ve kendini yeniler.
tabii beyni olanlar için bu önerme,olmayanları zatn bişeyi unutmaya ihtiyacı yoktur.
hayata devam etmek için şarttır. yapabilmek için uğraşmaksa çok ağrılı ve zor bir süreçtir ancak en azından geçmişin bir bölümü hafızadan silinmelidir, yoksa kişi sinir krizleri ve saplantının tutsağı olur.
unutmak değildir yapılan üstü örtülür sadece, yoluna devam edersin, etmeye çalışırsın artık. ilk zamanları yoran, yıpratan, hırpalayan çok zor bir dönem olsada dayanılmaya çalışılmalıdır. su akar yatağını bulur, bulacaktır.
tecrübe denen hadise söz konusuyken , hele bir de hafızası kuvvetli bir bünyeye sahipsen pek mümkün değildir..ayrıca bazılarının hayatlarının en güzel hikayelerini barındıran yer geçmişken neden unutsun ki?
insan ne geçmişte yaşar ne de gelecekte. insan hep anı yaşar. ama nedense hayallerinde ya geçmiştedir, ya da gelecekte. yaşayıp yaşayabileceği o bir tek an böylece akıp gider kaygılarla, dertlerle. hepsinden sıyrılıp o anın değerini farkeden bir kişi için geçmiş ve gelecek kaygı biriktiren bir hatıralar ve uzun mesailer gerektiren bir emeller yığını olmaktan kurtulur. yani geçmişi unutmak da, geleceği tasarlamamak da mümkündür.
