tam da o an dır.sen önüme diz çökmüş kağıtları karıştırıyorsun.ben oturuyorum koltukta.bir an dünya duruyor.saçlarını okşamak geçiyor içimden.o kalabalıkta ve onca iş arasında.ne kadar da yakındık.o anı tekrar yaşamak için çok şeylerden vazgeçebilirim.
Yoktur.
Üzüntü verici biraz. Güzel anlar yaşamadığımdan değil, o anlara tekrar dönünce güzelliklerini daha önce gördüğümden bu sefer kusurlarını göreceğimden.
