en son 6 asker ve 2 korucunun öldüğü karakoldur. bakınca resmen insanın içi acıyor. buaradaki askerlerin çatışma şansı bile olduğunu sanmıyorum. o kadar kötü durumda bir bina ki mermiler ilk atışta bile duvarları delmiş. burada ölen ve ölmeyen askerler'in psikolojisini tahmin bile edemiyorum. herhangi bir saldırıda geri püskürtme şansı olmayan (ki olmamış) bir karakolda uyuyabiliyorlar mıydı acaba?
en çok zoruma giden de ben bunları düşünürken bunca yıldan sonra o karakolları hala o şekilde bırakan rütbeli ve devlet adamlarının rahat rahat uyuyabiliyor oluşu, hala "bizden 5 gittiyse onlardan da 15 gitti" gibi bir mantıkta olabiliyor oluşu. yazıklar olsun hepsine. kendilerine hiç düşünmeden zam yapıp hala geçim sıkıntımız var diyebilen, askeriyenin tüm imkanlarından faydalanıp atatürkçüyüz diye geçinen herkese yazıklar olsun.
baskına kadar o bölgenin en güvenli karakolu olarak görülen askeri tesis. hatta operasyona giden güvenlik güçleri geçimli karakolunda dinlenir, ihtiyacını giderir ve yoluna devam ederdi.
