başını kuma sok dediğin anda önünde çölün belirmesi ve tüm vücudunun bir anda yok olması.
ne güzel olurdu, ne güzel olurdu ..!
bir anda ölmek aşkını kaybettiğin anda, işini, okulunu, başarını, evini, aileni kısacası umudunu kaybettiğin anda ölmek.
ve işin güzel yanı herkesin en çok merak ettiğini ölümden sonrasını ve o anı , ölüm anını bilebilmek.
sonra da geri dönmek..
ne din kalırdı , ne korku , ne endişe!
diyorum hep mesele sadece bilinmezlik, mesele sadece o konuda cehalet.
geçici ölüm, geçici ölüm...aslında geçmese de olur mesele yaşamak değil mesele bunun sonunda neden yaşadığını anlayabilmek.
