aşk bütün zamanların en büyük gerçeği. hayatı yaşanabilir kılan bir olgu. bakıldığında bir çobanın aşk öyküsü binlerce yıl unutulmamışsa bunun nedeni onun o konuda samimiyeti ve sevdası uğruna göze alabildikleridir.
bugünse nette tanışan, cafede buluşan ve bir kaç buluşmadan sonra işi yatağa taşıyan başka bir anlayış egemen.
buna karşı olunur olunmaz, bu ayrı konu.
ama çirkin olan şu ki, bu cinsel içgüdünün adı aşk. aşk kelimesi onlara yapılan eylemim psikolojik yükünün taşınmasında yardımcı oluyor olabilir ama, aşka harekettir bu.
insan aşkına, lan demez mesela. ya da ne bileyin olmadık görüntülerini alıp nette yaymaz, el kaldırmaz, bıçak silah çekmez, onu rezil rencide etmez, yıllar geçse bile onu itici ya da çirkin bulmaz. onun adını değil konuşmak konuşturmaz hiç bir yerde.
basit bir etkilenme veya balıkların çoğalması gibi bir eylemi aşk olarak tanımlamak bir ucuzluktur sadece ve günümüz insanına özgü bir kolaycılıktır.
herşey gibi sahte ve imgesel.
