Tek derdim salak salak ilişkiler için üzülmekti.
Tek derdim gezmekti.
Tek derdim saçmasapan şeylere üzülmek.
Tek derdim bendim.
Bencildim.
Sonra hayatta tek derdin benim derdimin olmadığını öğrendim.
muhtemelen evde yattığımız zamanlardı. o zamanlar çok sıkılıyorduk ama şimdi de cumartesi sabahı erkenden kalkıp işe gelmek sıkıyor. hiç tatmin olamıyoruz be oğlum çok acayip..
Huzursuzluğum ve tedirginliğim artık panik halindeydi. Uyuyamıyordum ve gözümün önünden tonlarca kötü hal senaryosu geçiyordu. Uyanık olduğum halde kabuslarla yaşıyordum.
çok sıkıntılı bir ruh halim vardı ve bu da mümine dünyanın zindan, kafire cennet olması ile ilgili hadisten kaynaklanıyordu. ama namaz kılmayarak zaten kafir olduğumu öğrenip ki ona rağmen hala sıkıntılarım olabiliyor zira kabz hali diye bir şey var ama sıkıntımın azaldığını söyleybilirim. bunun haricinde ya evde, ya ablamın kaynanasında, ya da şirinevler veya yayla'da falandık herhalde. Hemen geçen sene bu zamanlardan bir kare; https://galeri.uludagsozluk.com/r/2198572/+
Aynı koltukta oturarak nasıl kendimi is anlamında garantiye alacağımı düşünüyordum. Simdi yine aynı koltuktayim ve bir işim var. Hemde yarin kapıya koymakla tehdit edemeyecekleri bir is.
aşk acısı çekiyordum. istanbul'un semtlerini bol bol geziyor, çoğunlukla güngören, esenler tarafına gidiyordum. paşalı market'e çok gidiyordum. ne günlerdi.
