uzun süre yapıldığında bünye alışır ve ne yorgunluk hissedersin ne de uykusuzluk. az uyumaya kendini adapte etmişin demektir. günün daha fazlasını kendine ayırmanı sağlar ve güzel bir şeydir. geceleri seven ve gündüzleri de yapması gereken bir işi olan insanların hayat tarzıdır. yalnız aynı zamanda psikolojinin de bozuk olduğuna delalet ediyormuş bu durum. yani ya psikopatım ya da psikopatlarla ortak bir özelliğim var.
eğer çok az vaktinizin olduğu bir yerdeyseniz, bir haftalık bodrum tatili gibi, bünyeyi iflasın eşiğine getiren ama tekrar etmekten vazgeçilemeyen bir durum halini alır ve garip bir şekilde anın coşkusuyla yorgunluk hissettirmez.
sanki daha dinç uyanılan," demek lan bi yerden sonra vücut kendine reset attıyo aga" deyu düşündüren durumdur. ilk "uyulan" sabah öğleye kadar kolunu kaldıramama ile sonuçlanır yalnız.
"genellikle" 27 yaşının altında ve bekar olup da aynı zamanda çalışan bünyelerin yaptığı eylem.
bizzat bu grubun içerisindeyim fakat bazen değişiklik yapıp erken yatıp erken kalkabiliyorum. şöyle ki;
sabah 6-7 arası eve gelinir, saat 7 de yatılır, 7:30'da kalkılır ve işe gidilir.
an itibari ile yaşadığım durumdur.
fabrikada herkes işine entegre olmuş çalışırken ben uyuşmuş vaziyette oturuyorum sözlük. bi kahve daha içsem mide yi bozarmıyım acaba. yada sızayım şöyle 5dk sadece ha 5 dk.
