konu başlığına girilen tüm entrylerin ortak noktaları öyle ya da böyle mutsuzlukla birleşiyor. fazla inkar etmeye gerek yok. ama tersinden bakıldığında akşam 10 da uyuyan adam çok mu mutlu , orası da tartışmalı.
işi ve bu işi yapmaya gücü olmayan bir tür insan modeli için sabaha kadar * oturmak, özellikle gece yarısından sonra birşeyler atıştırmak *, benzerleri ile internet üzerinden saatlerce sohbet etmek bunlar arasında sayılabilir...
Hüzündür, kederdir onları ayakta tutan.duygularıdır onlari körükleyen . icine attiklari yer onları yazarak icini dokmekte bulurlar careyi yazarken gozlerinden dokulur inciler murekkep dagilir yazi bozulur sonra hayattaki her guzel sey gibi . inciler mihlanir o deftere bir daha silinmemek uzere defterdeki gozyaslari. O defter yalnizligin, kederin, aci gerceklerin ,soylenmek isteyip de soylenemeyen sozlerin defteridir artik.arka fonda yorgunum ustam calarken tan yeri agarmaktadir.
