hayatımızda nelere geç kaldık? neleri geride bıraktık?
anılarımızı dolabımızda duran eski elbiseler gibi onlar orada durur, giyeceğimiz zaman askıdan çıkartır, bazısına sen eskidin, artık çöpe atılma vaktin geldi diyeceğimiz anılarımız var mı? yoksa şarap misali yıllandıkça değerini mi arttırdık yoksa kötü olur tadı artık diyip çöpe mi attık?
ne yaptık? sorsam birkaç kişiye unutmak istemediği ya da unutmak istediği bir sürü hikâyesi, anısı vardır.
kimisi yediği dost kazığını, kimisi aldatılışını, kimisi de hak edipte alamadığı terfiyi unuttu mu? yoksa unutmak için ya da o anıyı yaşamak için geç mi kaldı?
nelere geç kaldık?
işe mi kimi zaman, aşka mı belki de?
peki, bu geç kalınmışlıkla neleri kaçırdık? neleri zamanım yok, geç kaldım gibi cümleler ile terk ettik?
arkadaşlar ile oynadığın evcilik oyununu mu, yoksa insanları dinlemeyi mi, yoksa sana en ihtiyacı olduğu zamanda en yakın arkadaşını mı? yoksa küçüklüğün tadını çıkaramadan büyümeyi mi?
kabahat bizdeydi bunu bilemedik belki de!
neden bu kadar erken büyüme çabasındayız? ben hep büyümek isterdim, büyüyeyim diye neler yapardım. şimdi, en nefret ettiğim cümle başında, keşke diyorum, "keşke büyümeseydim, neden alahım" diye ...
hayatımda en çok keşke kelimesinden nefret ederim, dediğim gibi. bana göre sözlük anlamı pişmanlık ve bilinmezlik ya keşke ile cümleler hayatımızda ne kadar çok yer kaplıyor fark etmezdiniz mi?
geç kalmayalım hiçbir şeye, keşkeleri atalım hayatımızdan diyelim ki zaman sana inat bugün büyümeyeceğim gidelim bir lunaparka binelim atlıkarıncaya, sonrasında alalım pamuk şekerleri elimize dilimiz pembe olsun gülelim kendi halimize
geç kalmayalım elimizden geldiğince acele etmeyelim büyümek için, tadına vara vara yaşayalım dostluğumuzu, gözyaşımızı, aşkımızı, gençliğimizi
çok soru sordum biliyorum.
düşünmek lazım bana göre
her gününüz pamuk şeker tadında geçsin
tebessüm etmek sağlığa iyi geliyormuş
bir denemek lazım
sevgiler ..
