okula, işe, toplantılara, buluşmalara, bilumum yere gecikme alışkanlığıdır.
mütemadiyen servisin, aracın arkasından koşturan ya da patrona, arkadaşlara binbir çeşit yalan söyleme konusunda ihtisas yaptıran alışkanlıktır.
saati ileri almak gibi çözümler üretilse de, ileri olduğu bilinen saat son dakikasına kadar sömürülecektir, bu çaba da beyhudedir.
3ten 5ten sonra alışmış kudurmuştan beterdir durumundan mütevellit, bireyler kendi liglerinde geç kalma rekorları kırarlar.
servise binis saatim: 07:40
ev-servis arası: 6 tl'lik taksi mesafesi yani taksiyle 7, minibüsle 15dk.
gözümü açışım: 07:26
üstüm başım: en azından mide bulandırmıyor ve işe şortla gitmiyorum. e daha ne olsun.
sonuc1: servisi kaçırmadım.
sonuc2: alarmı çaldığında kapatamayacagin kadar çok sayıda saat, telefon ne varsa kurulacak.
genelde uyku sebebiyet verir veyahut trafik tabi lastikte patlamış olabilir. bi de;
lise de ilk derslere geç kalırdım çoğunlukla onu anımsadım bi an. bide son derslere girmezdim geç kaldığım günler yarım gün gitmişti nasıl olsa. hayat ne garipmiş ya.
öncelikle bugün ne giysem diye başlayıp
ona uygun makyaj tonunu,rengini secmeyle devam eden,
ardından takı faslına gecilen
sonrasında kritik bir nokta olan ayakkabı secimine kadar süren bir zaman dilimi sonrasında meydana gelen,
özellikle kadınlar için uygun görülen bir tür pekte haz edinilmeyen bir alışkanlıktır.
her gün artarak devam eden bir alışkanlıktır hep yapmayı sevdiğim ve arada resetlemesem kendimi dükkanı neredeyse öğlen açmaya başlaya bilirim ama allah'tan boku çıkmaya başlayınca baba faktörü duruma el koyuyor...
kötü sonuçlar doğurabilecek davranışın alışkanlığa dönmüş halidir. siz siz olun eğer bir müdürlük konumunda değilseniz işe sikinize göre kalkıp gitmeyin.
not:hatta iş yerinden entry girmek gibi bir gaflete de hiç düşmeyin!*
