Dil meselesine ikinci dönemindeki yaklaşımıyla çok tahrik edici olmasıdır.
Bunlardan bazıları;
Kelimelere metafizik (batı metafiziğinin anladığı anlamda metafizik değil) anlamlarını geri vermek,
"Dil oyunu"nun dilden öncesel ve dilin de ontolojik mesele olduğunu ifade etmesi
Gibi...
Bununla dilin dünyayı resmettiği düşüncesini tam olarak bırakmasa da bir anlamda -benim de şiddetle vurguladığım gibi- dilin, olguların (ben fenomen diyorum) "tasarımının tasarımı" olduğunu zımni olarak itiraf etmiştir.
Bir de kelimelerin kökensel anlamlarını bağlamlardan ayrı ele alsaydı. Mmmh, öperdim.
