bu geziler okulun girişimci ruha sahip, er kişileri tarafından para kazanmak, sosyal ortam oluşturmak ve kız dürtmek amacıyla düzenlenir. sahile yakın kentlerde yat gezisi altında boy gösterir.
bende böyle bir geziye katılma aptallığında bulunmuştum. senin neyine amk gezi. kalabalıktan bu kadar nefret edipte bin kişilik geziye niye katılıyorsun değil mi?
herşey gerizekalı ev arkadaşımın yüzünden başladı. ben haftasonunu evde xbox 360 oynamak düşüncesindeydim. taki gerizekalı ev arkadaşımın hapisten yeni çıkmış amcası(sağ olsun), bizi ziyarete gelene kadar. bu arada ev arkadaşımdan kısaca geri diye bahsederek hem konuyu uzatmamış hemde kendisine hak ettiği değeri vermiş olacağım. bu gerinin aslında amcası iyi bir adammış meğer. kavga ayırayım derken gencin birinde silah patlatmış. bu şirin amcayla 1 hafta aynı evde kalma fikri başta dehşet vericiydi. ancak amcamız eve intigal edince sevdim kendisini. karşılıklı içmeler, dertleşmeler, koko çekmeler felan. tam kanka olduk. ama amca evde olduğu sürede hiç bir akşamı hatırlamıyorum. bu bende hala derin şüpheler uyandırıyor.
geri arkadaşım amcasının ruhsal çöküntüsünden kurtulması için başka bir yöntem yokmuş gibi; bu okuldaki yat gezilerinden birinden bende dahil bütün arkadaş çevremize ve amcasına bilet almış. tabi ücretini sonradan zorla ve boğuşma yöntemiyle tahsil etmek üzere! lan gelmiyeceğim, geliceksin, yok gelmiyeceğim, geliceksin, geleni siksinler, geliceksin şeklinde günler süren tartışmalar sonucu koko arkadaşım amcayı kıramayıp kendimi yazlık kıyafetlerim ve seyahat çantamla birlikte gezi otobüslerinin birinde buluverdim. hedef marmaris. ibne son paramıda geziye harcayıp 5 parasız kalacağımı bilsede, maddi açıdan da hiç yardımcı olmayaraktan aslında kendi sonunu da hazırlamış oldu. derken otobüsler hareket etti. şenlik, gürültü, eğlence, kakara, kikiri yola çıkıldı. benim geri arkadaş yol boyunca arkasını dönüp dönüp "nasıl getirdim ama seni" isimli pis gülüşüyle bana bakıyordu. bende onunla muhattap olmamak adına amcayla hapishane muhabbeti yapıyordum. meğer ne gay varmış mapuslarda. yokluktan herhalde.
marmaris'e varılır. ilk olarak yat turu yapılacaktır. yatda da yemekler yenip, gece diskoya gidilecektir. neyseki yatda bikinili kızlar felan vardı. gezi boyunca tek eğlendiğim nokta burası oldu. birbirini yağlayanlar, masaj yapanlar, ip izinden kaçarken alex de souza kıvamında bekleyen bana hediye edilen frikikler. hani herkes uzanmış güneşlenirken bi' benim birde makina bölümü talebelerinin kafa köstebek misali havada. derken yemekler yenir ve koyların birinde denize girilmek üzere durulur. ve bir kez daha hayat acı gerçeği yüzüme yüzüme vurur. lan ben yüzme bilmiyorum ki! fırsatdan istifade amsalaklar bir bir şovlarını sergiliyorlardı. yatın en üstünden atlayıp 3 salto 2 burgu yapanlar, merve bak bak deyip denize dalarak 2 dakika çıkmayıp, sonra yatın altından diğer tarafa geçip kusan salaklar, kaslarını gösteren conconlar, birbirine su sıçratanlar. hani kendin dışında herkes bir grup bir sen ayrısın gibi hissedersin ya öyle bir durum. mal mal yatın tepeden bakıyorum. arada bir en aşağı inip suya parmağımı bandırıp çıkıyorum. gidip lavaboda saçlarımı ıslayıp koşarak arkadaşlarıma gösteriyorum. bakın denize girdim denize. vallahada girdim, billahada girdim.
dram böylece biter mi? yatdan akşama doğru inilir. gidilip odaya yerleşilir. ve geriye trip atılır.
-senin getireceğin geziyede, sanada...
-hadi hadi daha discoya gidiyoruz hazırlan.
-gelmiyorum.
-geliceksin.
-cidden gelmiyorum.
-geliceksin.
-geleni siksinler.
-geliceksin. hem ben oynayacağımı mı sanıyorsun? bende durucağım yanında.
ve gene nasıl olduğunu anlamadan kendimi disconun taburelerinden birinde otururken buluyorum. ilk dakikalar iyi gibi. derken bizim grupdan bir bir kopmalar başlıyor. hayat bir kere daha tokadı ağzımın ortasına yapıştırdı. lan ben dans etmeyide bilmiyorum. henüz müzikle ahenkli olarak saçımın bir telini dahi hareket ettirdiğimi hatırlamıyorum. bu arada giden gelmiyo anasını satıyım. bi' ara amcayı bile gözden kaçırdım. 2 saat geçdi geçmedi masada armut gibi bir ben kaldım. çantalara bakıyorum. grupdan birası bitene bira söylüyorum. çocuklarını eğlenmeye götürmüş baba gibiyim. böyle kızlara; aman pandik yemeden ha, aman fazla sarhoş olmayın çocuklar falan. o benim yanımda duracak geri arkadaşımda 1 dakika görünmedi şerefsiz. nasıl sinirleniyorum. kafam volume-den patlıyacak zaten. geçmek bilmedi o saatler. bizimkilerin hiç umurunda değil. gelen kız bana rapor veriyor. ben 5 pandik yedim. ben 3, ben 2, rekor bende 6 deyip kahkaha atanlar... nasıl bir ahlaksızlık yuvasına düştüm allahım?
insanlara bakıp bakıp 3 figürle nasıl sabaha kadar kendilerini dans ettiklerine inandırıyorlar anlamakta güçlük çekiyordum.
yemin ettim o gece "bir daha discoya gideni siksinler".
sonunda çile biter. 6 saatin sonunda otele dönülür. 6 saatin verdiği özlemle geriye sövülür ve uyunur.
yeni gün yeni çile. sabah kalkıp geri dönüş yoluna çıkılmak üzere hazırlanılır. elde bavullar otel lobisinde toplanılır ve tatammm. organizatör abazalar paraları gece discoda yemiştir ve otel paralarını ödemeden kaçmışlardır. kimliklere el konur, tartışmalar çıkar, polisler gelir. karakolluk olunur. en sonunda okuldan destek gelir ve kurtulunur. bütün dönüş yolunda gene geriye sövülür. üstelik bu sefer bütün arkadaş çevresinden destek görülür.
bu olayın gerçekleştiği ayda geri ve ben bir insan 12 gün nasıl aç yaşar isimli belgesel filmini çekeriz.
