Boyacı çocuğun sırtında ekmek teknesiyle aksaray' a doğru koşmasıdır. muhasebeci nermin hanımın kaçan otobüse yetişme telaşesi, martıların sabah kahvaltısına ortakçı olma sevdasıdır. Düşünce dolu surat ifadesiyle kaldırımları arşınlayan emeklinin yeni günden hiç bir beklentisi olmamasına rağmen ciğerlerini bir gün daha Deniz kokusuyla doldurma sevincidir.
Molotofkokteylinden sarhoş tüm zehirli atıkların kıyısına vurduğu istanbul' un bazen acınası bazen rüya gibi yaşanan tüm hayatları bir eksik genellikle iki fazla akaaar gider böyle. Dertsizlikten başa dert olmuş zibidilerine aldırmadan.
geziciler halktır. halka rağmen bir hayat süremez. asıl gerçek, barışçıl eylemlere rağmen, gölgesinden korkan iktidarın polisinin gaza boğduğu şehirlerde hayatın devam ettiği ve şafağın beklendiğidir. hayat şimdilik gridir, ama renkleneceği günler yakındır. geziciler sayesinde hayatın renkleneceğine dair umutlar yeşermiştir.
beterin beteri olunabileceğini gösteren gezi zorbalıklarından sonra eskiyi kabullenme durumudur.
sadece kendine özgürlük aramak, başkalarının düşünce ve inançlarına her anlamda saygısız ve düşmanca davranmak direnmek değildir, ipçi, cepheci, pkklı, cuntacı, esadçı faşist örgütlerin ayakçılığını yapmak da devrim yürüyüşü değildir.
olağan olandır.
bu ülke terörist köpeklerinden çok çekti. satılık gezici terörist azınlığın kışkırtmalarına kapılıp sokağa dökülüp hepsinin kanını dökecek denli kaale almıyor halkımız bu it sürüsünü.
dolayısı ile kim takar?
güvenlik güçlerimiz ite köpeğe göz açtırmıyor ki halka gerek kalsın? yoksa emin olun halkda bizzat iner bu eniklerin karşısına çıkar... ama gerek yok.
