bilinenin aksine, sanatı, erkeklerle yatmak, onları mutlu etmek olan kadınlar değil bunlar.
değil abi dinle beni.
geyşa dediğin; özel eğitim almış, japon kültürünü yansıtan kadınlardır. japonya da kadınlar erkeklerine sırtlarını dönemezler. kapıdan dahi çıkarken arka arkaya yürümek zorundadırlar. öyle bildiğimiz her yol paris diyen fahişe gibi değillerdir yani.
kısa kollu giyemezler. çünkü güneşten yanıp hafif bronz olan ten, bi kadın için en utanç verici olaydır onlar için. kadın dediğin beyaz tenli olmalıdır. ( suratlarına sürülen pudrayı anımsa)kadın dediğin az konuşur o topraklarda. o yüzdendir kıpkırımızı yarım ruj sürülmüş dudaklar. geyşaların hizmet ettikleri adamlara aşık olması ve o adamlarla ilişkiye girmesi kesinlikle yasaktır.
yasaktır da yeminle geyşa meyşa hikaye bunlar. tipik türk kadını işte bu. neyi eksik ki? "karı kalk çay koy" derken ayağının ucuyla kadına tepik atan bi herif, her aklına düştüğünde her canı istediğinde, kadının isteyip istememesini önemsemeden, kendi şalvarını bile indirmeden tek işi gidip gelmek olan bi adam. işini bitirip gittiğinde de, bacak arasını kinle yıkayan kadınlarımız var bizim hala.
hizmetse hizmet anasını satayım...
bana arkanı dönme demedim mi lan laflarıyla yenilen dayaklar,
aşk yasaksa eğer, ki zaten yok,
belki kırmızı rujları değil ama, alayının konuşmaya bile hakkı yok!
ve bizim diyarlarda ölümüne sessizliğin hüküm sürdüğü dudaklar.
daha ne?
en büyük geyşa, bizim tarladaki ayşeler fatmalar yeminle...
japon kültüründe kesinlikle fahişe olarak görülmediklerini düşündüklerim insanlar.sokakta görüldüklerinde saygı,sevgi görürlermiş.zaten ayrıca fahişeleri de vardır.ama geyşalar vücutlarını satmazlar.amaçları çeşitli toplantıları,buluşmaları zevkli kılmaktır.gey-sanat- kelimesinden gelir isimleri.sanat konusunda eğitimlidirler,giyinmenin,makyajın inceliklerini öğrenirler.hatta bir dönem geyşaları yüzlerine sürdükleri kurşun bazlı boyalardan derilerini hasta etmişlerdir ama buna bile bile geyşalık mevkiilerini ve güzelliklerini korumak için devam etmişlerdir.
özel bir eğitimden geçerek bir erkeği memnun edebilecek ne varsa bunu bilen ve uygulayabilen kadınlarlardır...
ama hayat kadını değil.
belki cariye...yalnız hemen hemen her yönden mükemmel yetiştirilmiş şekli...
--spoiler--
Geyşa kurumu Edo Dönemi'nin (1600-1868) ortalarında ortaya çıktı. ilk geyşalar hokan ya da taikomoçi denen dansçı ve şarkıcı erkeklerden oluşuyordu. Daha sonra bu gruplara kadınlar da katılmaya başladı ve giderek sadece kadınların yaptığı bir meslek haline geldi.
1700'lerde geyşalık, vesikalı hayat kadınlığı ile aynı görülüyordu. Ancak Edo Dönemi'nin sonlarına doğru geyşalar, resmi toplantılar dahil olmak üzere, birçok sosyal, politik etkinlik ve toplantıya çağrılmaya başlandı ve zamanla bugünkü eğlendirici-sanatçı ya da hoş vakit geçirtici sıfatlarını aldı. Günümüzde geyşa eğlenceleri, Japonya'daki en pahalı eğlencelerden biridir.
--spoiler--
kadınların erkeklerin arkasında hep ezildiği, hep ikinci planda kaldığı japon kültüründe erkeğine hizmet eden, her işini yapan kadındır, aynı zamanda bir mevki göstergesidir.
otobüste kadınların erkeklere yer verdiği bu ülkede, geyşa sahibi olmak, gücünü göstermenin bir şeklidir.
Kimi yerlerde erkelere hizmet etmek için eşlere verilen terbiye, kimi yerlerde orospu olarak nitelendirilen hanım kızlardır. bu kelimenin anlamını tam olarak bilmeden yapılan espiriler, ilişkide tamir edilemeyen hasarlar doğurabilir.
