yolculuğun ilk bir saati güzel geçer hatta nasıl geçtiğini bile anlamazsın. sonrası yavaş yavaş sıkmaya başlar. artık onun aşklarını, başarılarını, siyasi düşüncelerini dinlemek istemezsin ama o mal bunu anlamaz; anlatır da anlatır. uyumak istersin tam dalarsın o sırada yine konuya girer. yolculuk boyunca kafanızı siker ve o yol artık sizin için sıradan bir yol değildir. yolun bitişi yeniden doğuş gibi bir şeydir.
-nereye gidiyorsun? sorusu ile başlayıp yolculuk sonuna kadar gerek hayat hikayesi gerekse gündem konularının konuşulduğu bir olaydır... otobüsten inme veya yer değiştirme olayları ile bunun önüne geçilebilir aksi takdirde sonuna kadar berabersiniz.
ilk birkaç seferde eğlenceli olan fakat bir süre sonra artık otobüse binince yandakine soğukça bir merhaba dedikten sonra kulaklık takmaya veya uyuyormuş gibi yapmaya sebep veren olay. hele bir de şehirler arası yolsa çekilmezlik katsayısı artar.
geveze teyze ise, zaman zaman da komik olabiliyor, şöyle ki.
Teyze: Esra Erol'a gitsem mi?
Ben: Bilmem
Teyze: Ya millet ne der?
Ben: Boş ver istiyorsan git, yalnız öleceğine git bari.
Teyze: Bu elindeki bilgisayardan başvursana, yalnız ölmeyeyim.
Ben: Oeh...
