sağduyu ve otokontrolün üst seviyelerde olmasını gerektirir. zira gerçeğin karşısında duran birine ciddi bir nefret beslenir.
hatta küfür ve hakikat anlam olarak birbirine zıt olduğu için "demek ki hakikat henüz yeterli derecede anlaşılamamıştır" diye düşünülebilir.
çoğu kişi bunu yapmayı başaramadığı için -fakat bir an önce "sahneye" çıkmak istediği için hakikatten ödün verir ve politik-siyasi davranarak "orta" yoldan gitmeye ve yolunu bulmaya başlar. oysa eski bir deyiş "orta en kötüsüdür" şeklindedir.
Küfür, kendini ifade edemeyen insan işidir. Kendine saygısı olmayan veya yeterince sözcüğü olmayan insan işidir. Hadi en olumlusu, çaresiz insan işidir...
