psikolojik olarak kişinin kendisini sürüklediği durumdur. kaybetme korkusuna karşı alınmış önlemdir. yanlış bir adımın geri dönüşü olmayabileceğinden, tavırlar tartarak takınılır.
zor maçlarda takımların birbirlerini tartmaları, savunma yapmaları gibidir.
hoşlanılan kişi illa ki farkındadır bunun. iddia ediyorum öyledir. bunu yapan adamın yaptığı şey şudur: "a noktasına bakıyormuş gibi yaparken b noktasına bakmak". şöyle ki:
hoşlanan adam hocaya bakıyor gibi görünmeye çalışır. tahtaya bakar... masaya bakar... ama gözünün ucuyla hep "o"na bakmaktadır. gözleri tahtaya bakarken kafası "o"na dönüktür. kafası tahtaya dönükken göz ucuyla "o"nu izler... ikisinden biri yani. (ama illa ki bakar.)
hoşlanılan kişi eşek değilse bunu görür, anlar, daha da olmadı, hisseder: "yav sanki şu dersi dinleyen çocuk bana mı bakıyor ne? boynu pek bir garip kasılmış..." gibi. ve genellikle -hayatında biri yoksa- merak etmeye başlar: "evet yahu, resmen göz ucuyla beni kesiyor bu. kimmiş ki?". ardından ilgilenmeye başlar: "hmm, gri giymiş bugün, hoş olmuş aslında". sonra takip etmeye başlar: "allah allah, derse gelmedi bugün..."
sonra karşılıklı çaktırmamaya çalışarak birbirini kesen bir çift olurlar. müstahaktır ikisine de. herkesle can ciğer kuzu sarmasıyken bir sürü ortak arkadaşları varken, boş koridorda birbirleriyle karşılaşınca konuşmaktan öyle korkarlar ki, nefeslerini duyabilirsiniz. milisaniyelik gözgöze gelmeler yaşarlar. herşey o kadar ortadadır ki...
işin kötü tarafı, bazen hiç açılmazlar birbirlerine: "bunca zaman hoşlanıyor olsa bir selam verirdi, ben yanlış anladım demek ki" derler. ama içinde bir merak kalır hep: "acaba?.."
of, bu ne böyle ya, konuşun kurtulun, karşılıklı delirtmeyin birbirinizi.
~Nevrotik pollyanna adlı ekşi sözlük yazarından alıntılanmıştır.çok hoşuma gitti bi arkadaşın meselesinin aynısı az mı uğraşmıştık gerizekalı arkadaşımla mal mk.
iki açıklaması olabilir. Ya yediğin silleler yüzünden temkinli davranıyorsundur, ya da taktik yapıyorsundur. Eğer ikinci seçenekse yapmayın arkadaşlar.
