Bir askerin yoldaşlarını kurtarmak için kendini bir el bombasının üstüne atmasının sebebi, içinde derin bir kendini düşünme isteği duyması ve otekilerin onu bir kahraman olarak görmesini istemesidir
Evsizlere yemek dağıtan aşevinde çalışmaya gönüllü olan genç adam, bunu kendini iyi hissetmek ve arkadaşlarını iyi hissetmekk için yapar. Hasta bir çocuğa bakmak için uykusuz geceler geçiren bir anne, kendi duygusal gereksinimleri nedeniyle bunu yapar.
Hobbes sadaka konusuna söyle bir yorum yapar:"Yaşlı adamın sefil durumunu görmek bana acı veriyordu; onu biraz rahatlatann sadakam şimdi beni de rahatlattı."
Tabii ki de bulunmaz. Bireyler açgözlü, rekabetçi ve saldırgandır. Şimdi iyilikseverlik eyleminlerine ne diyorsun diye soracaksınız hemen cevaplayım:
insanlar açgözlü ve saldırgan olmanın yanında sağduyuludur. Çıkarlarını nasıl en iyi şekilde koruyacakları konusunda düşünme yetenekleri vardır. Örneğin dizginsiz, açgözlülüğün ve saldırganlığın çatışmaya ve savaşa götürdüğü, bunun da yaşamlarını tehlikeye attığını görebilirler. Bu nedenle barışı ve güvenliği sağlamak için, başkalarına da gerekli dikkati göstermeye hazırdırlar.
