yüzleşmedikçe kişinin içini sıkan, kişiye rahatsızlık veren durum.
işte öyle anlardan birinde yazdığım notu paylaşmak isterim..
durgunluk..insanın içindeki durgunluğu kolay kolay kimse anlayamaz.
belli etmessin kimseye ama ölüsündür, bitmişsindir. hayatımdaki en
zor anlardan biri dersin. geçeceğini bilirsin elbet ama inancını
kaybedersin çoğu zaman. aklında binbir soruyla karşı karşıyasındır.
çözüp rahatlamak yerine bir kenara iter temiz bir sayfa açarsın
kendine.günler geçer.. zamanında çözmediğin için sildiğini sandığın
karmaşalarla yüzyüze gelirsin. yaşamak istemessin o an. herkesten
uzaksındır kendinden bile.
en çokta bu batar ya insana. kendine uzak olduğunu farketmek. gerçek-
lerle yüzleşip kişiliğinde bunlara yer açarak kendine yeni birşeyler
katmak ve farklılaşmış yeni kendinle tanışmak.. kabullenmek..
zordur bunlar.
insanı korkuttuğu, insana acı verdiği ve üşenildiği için reddedilen gerekliliktir. halbuki herkes gerçeklerle yüzleşmek adına sıkıntı çekmese buralar hep yeşil olurdu.
