sadece inanmak.ardı arkası var mı yok mu hiç düşünmeden inanmak. bir yalvarış, bazen bir iç çekiş uzun bir yolculuk bazen. hayatta gerçek sevgi var. insanlar neden evlenirler? birbirlerini gerçekten sevdikleri için. hadi canım sen de! bir dünya kurmuştum bundan kısa bir zaman önce. inandığım masumiyet elimden tutup mutlu bir kız çocuğu olmamı sağlamıştı her daim. dünya bu, belli mi olur? büyümek istemedim hiçbir zaman ya da içimdeki kıpırtılarla yaşamayı öğrenmeyi hiç istemedim. sevgi sandım yaşadığım mutluluğu. sevgi koydum adını elimi bile değmedim her zorluğun adını. aşktır dünyayı aydınlatan derdi babaannem. evet, buna ben de inandım. insanlar neden evlenirler babaanne? birbirlerini gerçekten sevdikleri için elbette.
gülüp geçiyorum artık fütursuzca. yüzüme kapanan her telefonlar, silinen güzellikler, annemin yaptığı kekler, otobüs yolculukları, ardından mendil salladığım sevdiklerim, kalp sızılarım, boğazımdaki düğümler, seni seviyorumlar, beni hiç bırakmalar... hepsi ama hepsi benden bir şeyler götürdü. hiç düşünmeden. hiç umursamadan. bir rüya gibi. acı çekmeden. içim boşalıverdi birden. bir yolun sonuna kadar gelmiştim artık. ankara'nın uzağında mutluyum. kilometrelerce öteden gelen bir sızı bu. ama dayanılması mümkün. sadece verdiklerime kızıyorum ben. soğuktur gözleri sevgiyle parlamayan insanlar. soğuktur yürekleri, elleri, dilleri. acıtır sizi seviyorum derken sarf ettiği o iki kelime. acıtır acımasızca. insanlar neden evlenirler? birbirlerini gerçekten sevdikleri için.
birbirini seven iki insan. koskoca dünya üzerinde çırpınan iki beden. annemle babam da öyleler. yıllardır tükenmemiş bir sevgiyle bağlılar birbirlerine. doğru insanı bulmak önemli diyorlar. iyi de doğru insan kim? senin canını çok derinden yakmayacağına nasıl bukadar emin olabiliyorsun? sen karşılıksız sevilmeyi hak eden bir insan mısın ki?
dünyam karardı senin sesini artık duymayacağımı anladığımda. çevremdekiler "bu da bir deneyimdir, her yeni gelen insan sana bir şeyler verirken senden bir şeyler götürür." dediler. iyi de benim neyim var ki? verebildiğim sevgi dolu bir kalp. aklım onunlayken kalbim kendi halinde vuruşlarla sevgisini haykırıyor. şimdi bir yerlerde nefes alıyor biliyorum. demek ki yaşanmış, demek ki beni hiç sevmemişsin, demek ki sen...
hayır hayır aşk her daim gönülleri ısıtandır. aşk bir ağacın meyvesi ise sevgi o ağacı besleyen kökleridir. ben o meyvelerin her bir tanesi için her gün göz yaşı döktüm. soğuk otobüs istasyonlarında kayboldu çığlıklarım. yoruldum her gidenin ardından bakmaktan. gerçek sevgiye inan kalbim de yoruldu. gerçek sevgi diye bir şey yok. şu anasını sattığımın dünyasında bir su damlası gibi kalakaldım işte. biliyorum yine durdurak bilmeyecek yüreğim. alışmış bir kere sevmeye. insanlar neden evlenirler? birbirlerini gerçekten sevdikleri için. çok inandırıcı değil mi? hayat akan bir su, ben de savruluyorum oradan oraya!
Zor değil inanırsan, bütün mesele karar vermek. Bende kendi payıma düşeni yaptım. Geçmişi affettim. Geleceğe umutla bakıyorum. Kalbim sevgiyle aşkla dolup taşacak. Not:evrene olumlu enerji yaymaya şimdiden başladım. Çok kişisel gelişim kitapları okuyorum.
Sevginin yalan oldugunu hatirlatir. Gercek diye nitelemek gerekiyor cunku. Elmaya gercek elma dememize gerek yok, elma elmadir ama sevgiye bak. Ulan ne boktan. Gercek bok.
