insanı wachowski brothers'nın fiktif dünyasında bulmasına yol açan kadındır.
bugün beşiktaş iskelesinde vapur beklerken gördüm onu. üzerindeki beyaz tişörtten daha beyaz olan teni, marmara denizine nispet yapan mavi gözleri, sarı saçları ile sırıtarak yanıma geldi ve kadıköye nasıl gidebilirim dedi? ingilizce aksanından alman olduğunu anlayıp yarım yamalak alamancamla -biraz da sevimli görünmek için tabi- bilmiyorum dedim. (hehe he almancam bu kadar la) almanca biliyor musun diye sordu hayır dedim. sonra kadıköye nasıl gideceğini anlattım. ona rehber olabileceğimi söyledim güldü. almanca hayır dedi. ben de güldüm. her şey iyiydi lan.
sonra erkek arkadaşı geldi; o esnada edgar allen poe surtıma tüküryormuş gibi hissettim. yok mu beni siken diye bağırmamak için kendimi zor tuttum. tüm o sevimliliği ve beyazlığı ile sevgilisi ile el ele tutuşup gitti. keşke kadıköye nasıl gidileceğini anlatmasa idim. evet.
