"Olmadı "şunu bi tutar mısın?" der kaçarım." Leyla ile Mecnun'da Mecnun'un leyla'ya çiçek vermek istediği sahne. Film değil ama efsane repliktir. bence.
Açmazda kalınan anlardan birinde cennet'in oğlu misali o değil de 'kar neden yağar, kar?' diyerek kendini durumun karmaşasından kurtarmak güzel olurdu doğrusu.
(bkz: gölgesizler)
şimdi ben buraya nasıl Çıktım, neden çıKtım, Niye çiktim?
bunlarin bir önemi yok, yürüyerek çiktim. görevim boyunca az is cok laf politikasini benimseyecegim.
(bkz: tanidik geliyor olmali r t..)
In view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of fate. This visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a bygone vexation stands vivified, and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition.
