aradan üç yıl geçer, yüzünü unutursun. artık içine ne kadar işlediyse, hiç ummadığın bi zaman rastlarsın. "lan bu o" dersin. sevinirsin, aradan birkaç saniye geçer, "hassiktir lan rüyaymış" dersin.
sadece gerçek bir aşığın avuçlarında kalanlardır...
hayallerdir, ideallerdir, gelecektir,
tutkudur, sevgidir, bağlılık biraz da.
parçalara ayrılmış sokaklar, kaldırımlar, caddelerdir.
evin her köşesindeki şişe, jole, traş bıçağıdır hediye gelen.
koskoca bir apartmandır kırmızı balkonlu,
beyin beleş yazan bir not defteri.
ya da bir ranch sos belki de, ne alaka?
en beteri ise küfür gibidir aslında;
bazen umutsuzluk, paraoyatif durumlar vs. klasik acılar.
ancak benim için tersine döndü bazı şeyler, sanki uğurum oldu. varlığın için teşekkürler, beni 5 yıl evveline çevirdiğin için. umarım ters giden bir şeyler olmaz, umarım yanılmıyorumdur.
aslında,belkide bir insan gerçek aşkını bırakmak istemez.ama şartlardır,kaderdir.öyle olmalıdır:?murathan mungan der ye giden aslında kalandır diye,hakikaten gidende kalır acılar....
Yüreğinizin üstüne dinamitlenip yıkılan dağlar, yediğiniz çamur, içtiğiniz zehir, soluduğunuz sadece karbondioksit. Anılardan kaçış ama kurtulamayış. velhasıl çok can yakıcıdır. elbet bu acı bir gün diner ama dinene kadar damarlarınıza döşeli mayınlar infilak etmeye devam eder.
