Abim ve sevgilisinin aşkını görünce inandığım olaydır. Abim lisedeyken falan vurdumduymaz, her gün sevgili değiştiren biriydi. Sonra üniversiteye geçti. Sevgi diye bir kıza vurulmuştu. Ama öyle böyle değil, diğer kızlardan çok farklı seviyordu belliydi. En sonunda gidip konuştu, böyle bir 2 yıllık hoşlanmanın sonucunda. Ben 5. sınıfa geçtiğimde çıkmaya başladılar. Sonra lise 1e geçtim, baya büyük kavga ettiler, ayrıldılar, Sevgi abla ingiltereye gitti bu kavgadan 8 ay sonra. Uğur abi dayanamıyordu artık, peşinden o da gitmişti. Orda bir yolla bulmul Sevgi ablayı, içindekileri baya bir dökmüştü. Şimdi lise sondayım, 1 hafta önce evlendiler işte. ikisi de o kadar mutluydu ki. Görünce aşkın olduğunu görebiliyordunuz. Bu da böyle umut veren bir anımdır.
Aşk ile gerçek bir birine zıt iki olgudur. Yan yana geldiklerinde anlamlı bir şeyler ortaya çıkacak sanır insan ama tam bir anlamsızlıktır.
Aşk çok insanın başına gelen dünyanın en güzel olayıymış. Bu hissi yaşamamış olmam bilyeceğim anlamına gelmiyo. Good will hunting de bu aşkın duygularla anlatılmaya çalışıltığını görebilirsiniz.
Aşk olayı gerçekleştiğinde gerçeklik kırılarak farklı bir boyuta sürükler insanı bu boyutta insan düşünme ve mantık yürütme yetisini kaybeder. Bu mantısızlık ve düşüncesizlik ortamı gerçek olabilir mi?
