muhtevasında mantıksal çelişki barındıran yargıdır. şakirt olmak, ilmi talep etmektir, talebe olmaktır ve aynı zamanda şükreden bir talabe olmaktır. sanki 'olumsuz' bir anlam taşıyormuş gibi, bazıları tarafından müslümanlarla alay etmek için de kullanılır, tıpkı zamanında mekkeli müşriklerin peygambere mecnun demesi gibi. tabi biz sırtını allaha dayamış müslümanlar olarak kınayanların kınamasından da korkacak değiliz.
türk psikiyatrisinin tarihçesinden bir örnek vereyim.
orta asya türklerinin hastalık anlayışı ve yöntemleri şamanizm'e dayanır. türkçe yazılmış olan katudgu-bilig de hastalıkları ilaçlarla tedavi eden " hekim " şeytan ve cinleri kovarak telkinler yapıyor, hastaları iyileştirmeye çalışıyordu.
türkiye islam'a geçtikten sonra, islam tıppını benimsemiştir.
ibni sina bütün islam dünyasının en büyük hekimidir bilinen üzere.
selçuklarının açtıkları " şifahaneler " bir kısmı akıl hastalarına ayrılmıştı. osmanlı döneminde de bu gelenek sürdürülmüştür halbu ki batı da o zamanlar ruh hastaları yakılıyordu.
Şimdi sen islam'a geri diyorsun ya, özendiğin batı o dönemler de nasıl geriymiş ? bak bakalım.
Kaynak : ruh sağlığı ve bozuklukları 1 prof dr. aylin ulu şahin, orhan oztürk.
sorun tamamen kendisindedir, komünist de olsa, ateist de olsa, sade kendi halinde bir müslüman da olsa, laik biri de olda o geri kafalı olmaya devam edecektir.
