mükemmel! bir tespittir. gerçekten de türkçe'de o kadar gereksiz kural vardır ki dil bilgisi kuralları bir günde öğrenilebilecek bir hale getirilebiliecekken bu kuralları öğrenmek yıllar süren bir süreç halinde gelmiştir.
ne gerek var kardeşim bu kadar kurala? daha hızlı, daha pratik konuşmak, derdimizi daha kısa sürede anlatmak ve oradan tasarruf ettiğimiz zamanları da muasır medeniyet seviyesine yükselmeye harcamak varken nedir bu işkence?
bak elin amerikalısına. ayı parselliyor adamlar. neden? çünkü adamlar ingilizceyi o kadar pratik bir şekilde öğreniyorlar ve kullanıyorlar ki anlaşmak için 500 kelimeden fazlasına ihtiyaç duymuyorlar. hatta adamların küfürleri bile sadece fuck, shit, asshole ve daha birkaç kelimeden oluşuyor.
hello yerine hi. diyorlar mesela. al işte hello diyeceğine hi diyor ki oradan kazandığı 0.2642587878 milisaniyeyi ileri, daha ileri gitmeye harcasın. daha büyük cipler üretsin. daha uzun menzilli nükleer silahlar tasarlasın. hem bunu gün hesabına vurduğumuz zaman da bayağı süre eder. insan yeri geliyor sittin kere hello diyor yani bir günde.
hello. how is going on? diyeceğine wazap diyor mesela. al sana 0.2369789 milisaniye daha.
tabi ki biz de böyle olmalıyız.
mesela.
merhaba. nasılsın? diyeceğimize; niyabiyn la? demeliyiz ki buradan kazandığımız 0.1268465 milisaniye ile hidrojenle çalışan araba yapabilelim.
örnekler çoğaltılabilir. ama üşeniyorum şimdi ben. siz çoğaltırsınız enimim.
tabi biz henüz onlar kadar hızlı ve pratik olamadığımızdan diyalog başına kazanılan zaman da dikkat ederseniz daha az. onlar diyalog başına ortalama 0.25 ms* (kısaltma kullanın bol bol. deli zaman tasarrufu sağlıyor) kazanırken biz henüz 0.12 ms'lerde sürünüyoruz.
ilköğretimde verilen iki kuralı öğrenecek kapasiteye sahip olamayanların, hayatı boyunca sorun yaptığı kurallar bütünüdür. de bağlacını ayrı yazmayı öğrenmek için üstün zekalı olmak gerekmez. belirtisiz isim tamlamasında tamlayanın ek almadığını öğrenmek için de... bir de "ingilizce dersi koyulsa"ymış! dur azcık orda! kendi dilini öğrenmeden nereye gidiyorsun?!
yanlış bir hededir. türkçe, öğrenmeye kalkışırsanız mükemmel bir dildir. pekçok inceliklerle doludur. gerçekten de güzel, muntazam ve de zordur. gereksiz olan türkçe kuralları değil, eğitim sistemimizin bir öznenin üzerinden beş yüz kere geçiyor olmasıdır. bir şeyi defalarca tekrar etmek onu beyinden siler. yani beyin bir süre sonra bu bilgiyi kabul etmez. bu yüzden tarih, türkçe, ingilizce, coğrafya öğrenemiyoruz. sadece ezberliyoruz ve okullar bitince kimsede onca zamanın emeğinden iz kalmıyor. bu durumda;
gereksiz olmayan kurallardır. aynı zamanda kanımca kısmen de olsa yanlış anlaşılmıs başlıktır.
bir dili dil yapan o dilin tüm dilbilgisi kuralları, halk dili, yazınsal, işitsel, soylevsel ürünlerin bütünüdür. Yanlış anlaşılmış olmasının sebebi baslıgı acan arkadasın edebi değer taşıyan yazınların tartışılarak ortaöğrenimde öğretilmesinin önemini vurgulamaya çalışmak amacını saptırıp, dilbilgisini abartı şekilde yermesi ile olmuştur.
Bir dili dil yapan öğelerin başında gelir dil bilgisi. Dili tanımak ve neye hükmettigini bilmek önemlidir. Ayrıca türkçe kelime itibari ile çok zengin bir dil değildir.* ama Anlam itibari ile çok zengin bir dildir. Bu anlamı anlayabilmek için de dilin kuralları öğrenilmelidir. Sondan eklemeli oluşu, gelişimini çok değişik coğrafyalarda , değişik kültürlerle harmanlayıp bu güne gelişi türkçeyi zenginleştirmiştir.
Dilin kuralları ise aslında en zengin kısmıdır. Bugun dil bilimciler, doğal dil işleme* grubunda çalışan bilim adamları türkçenin matematigini buyuk olcude cıkarmıslardır. ve ilerde makineler bu dili ogrenecekse bu diger dillere nazaran cok kolay olacaktır. Ve bunun sebebi dil bilgisinin kusursuza yakınlıgıdır.
misal verecek olursak klasik olacak ama
goz kelimesini ogrenen makine dilin kurallarını bilerek gozlukculuk kelimesine kadar tum yapım ekleri ile olusan kelimeleri kendi ogrenecektir.
bilinmesi şart olmayan lakin kullanılması doğru olan kurallardır. her dilin kuralları olduğu gibi güzel türkçemizin de kuralları vardır.
siz bir de almanca kurallarına bakın sonra türkçe'ye poh atın. en azından türkçemizde bir kural neden böyle diye sorarsanız cevabı vardır. lakin almancada bu kural neden böyle diye sorduğunuzda çoğu zaman bir cevabı yoktur.
bir milleti millet yapan dilidir, bir dili dil yapansa kurallarıdır. başarı ve kalıcılık sistematikle mümkündür, sitematiğe dökülmeyen herşeyde karmaşa ve uyumsuzluk vardır. dolayısıyla dillerin kurallarının olması hem bir bilim olması açısından, hem kişilerin kendilerini daha iyi ifade edebilmeleri ve daha doğru düşünebilmeleri açısından-zira kişi anadiline ne kadar hakimse o kadar iyi düşünüp kendini ifade der ve o oranda başarılı olur-, hem bir kültür mirası olarak, ve hem de milletleri millet yapan özelliği nedeniyle butün kurallar gereklidir. türkçe sondan eklemeli bir dil olması, içerdiği sözcük sayısı ve ekleri sayesinde bir kelimede bir çok özelliği vurgulayabilmesi açısından çok zengin ve ifade yeteneği kuvvetli bir dildir.
yalnız asıl sorun dilde değil, okumada ve fikirlere sayfıdadır zannımca. zira bu başlıkdaki basit örnek gösterir ki; başlığa fevri yazılar yazan bir çok yazar ilk tanımı sonuna kadar okumamıştır, ya da başkasının düşüncesine saygı göstermekten bihaberdir. zira yazar ilk tanımında 'hepsi olmasa da bazilari gereksizdir.' cümlesiyle kuralların olması gerektiğini ama bazılarının kendisine göre fazla ayrıntılı olduğunu söylemektedir, yani kendi görüşüdür. burada bir diğer yazar olan benimse eleştirdiğim nokta herşey sistematik olmalıdır, dolayısıyla bir dili çözümlemeye başladığınızda belirli bir noktaya gelip 'yeter yahu, çok oldu bu kurallar, s.tir et gerisini.' şeklinde bir yaklaşım anlamlı ve doğru olmaz. dolayısıyla kurallar sonuna kadar belirlenmelidir, asıl tartışılması gereken nokta bunların ne kadarının öğrencilere öğterilmesinin gerektiğidir.
not: ben şuanki eğitim sisteminde öğretilen kuralların ne eksik, ne fazla; yani tam dozunda olduğunu ve kişinin diline tam hakim olması ve bunun sonucu olarak kendini daha iyi ifade edebilmesi açısından bunların gerekli olduğunu düşünüyorum.
