kesinlikle suç kabul edilmemeli. velev ki; akraba cinayetleri. örnek vermek gerekirse;
yazarımız milito; 2 ay önce bir haber alır. büyük dedesinden kalma derya deniz büyüklüğünde bir tarla miras kalmıştır kendisine. tabii ki bir tek ona değil. babasına, amcalarına, hatta babasının amca çocuklarına ve dahi onun evlatlarına...
önce araştırmalar yapılır. tarlanın ederi 100.000 liradır. zaten üniversitesi bitecek olan yazarımız; bu parayla ailesinin ilaç masraflarını kapatmayı, borçları bitirmeyi, bir kısmını lösev'e bağışlamayı ve en büyük hedefi olan masterını irlanda'da yapacağı günlerin hayalini kurar. para artarsa araba dahi alacaktır eskilerden birşey. her şey çok güzel gider.
fakat öğrenir ki, hakkını satamaz. mahkeme vardır üzerine yürütülen. ta babasının amca oğulları tarafından açılmış bir davadır. toprakların kendilerine az verildiğini iddaa eden açgözlü akrabalar; genç yazarın tüm hayallerini siker atar. bir anlık mutluluğunu parçalar.
imdi odur ki, bu akrabayı mozart'ın lacrimosa'sı eşliğinde parçalamak; handel'in sarabendesiyle yaralarına tuz basmak; beethoven'ın 9. senfonisi eşliğinde kafasını kesmek gibi durumlarla sınamak doğru olmaz mıdır? bu tarz kene misali orospu çocuğu bünyelerin yok edilmesi gerekmez mi? gerekir efendim. gerekir.
