yılların getirdiği alışkanlık. 9 yaşından beri alıştırılmış bir türbanlı kızcegiz bunu bir çırpıda bırabilir mi, deli misiniz yahu?
sözün bittiği yerin son durağına gelen uyuyakalmış biçare yolcunun gözlerini açtığında ben nerdeydim gibilerinden şapşırarak sağa sola bakması ve "amann boşver.. geçtiyse geçti" diyerek vurup kafayı tekrar uyuması kadar bir boşvermişlik var bu işte yahu. rüzgara karşı biçare kalmış son güz yaprağının; "düşsem mi düşmesem mi" ikilemi içinde tam o sırada bir saksağanın o dala konmasıyla, sararmış gazelin süzüle süzüle kel bir adamın kafasına düşmesi kadar ironik bir tavır... belki de yanılıyorum. türban fetişizminin geldiği son nokta da olabilir. gerdek gecesinde yani şuh bir sevişme öncesinde, birkaç damla akacak veya akmayacak pınarından kana kana kocasına sunacağı o gecede türbanlı kızın bilinçli bir eylemidir bu, kimbilir... böyle şuh eylemleri destekliyorum ben şahsen.
arkandayım güzel kız. sobe!..
