insan ömrü hayatin boyunca hakikatin peşinden kosar durur. ömrünün ilk zamanlarinda saflama oldugu için cabuk kaziklanir. ve bu kaziklanmalar onun için bir ders niteliği taşir. ammavelakin ot gelip ot gidiyorsa bu dersleri almadiysa afedersiniz geç alirsa zebun olur. bilmem belki izlediniz mi bilmem. milyoner diye bir film vardi. hani su mesudiyeli mesut filmi. orda nedense çoğu kişi için büyük ödül olan büyük ikramiye mesudiyeli mesut için bir yıkım oluyor.
çünkü üç kagitci arkadaslarini, sahtekar ailesinin gerçek yüzleri sirak diye carpiyor.
inandiği bütün değerler, hayatini ömrünü ve gençliğini herşeyden ötesi bütün hayatini gömdüğü ailesi ve çevresi para ile sevimsiz bir canavara dönüsüyor.
ve mesudiyeli mesut ordan hiçret etmekte buluyor careyi. küskün bir insan olarak bundan sonraki yaşamina devam edicektir.
şimdi bu mesudiyeli mesut efendi vakti zamaninda böyle bir şey yaşasa idi bu tip bir trajedi doğabilir miydi? kesinlikle hayir. çünkü insan oglu gencken ne kadar saf oluyorsa o kadar gaddar olabiliyor.
bazi belalar hayirlidir. çünkü size ders verir. ve bir daha camura düsmemeye yarar. yahut kolayca oyuna gelmezsiniz.
evet nietzhe 'insanlari ve tanriyi deneme' der. ama bazen insanlari denemek lazimdir. ama bunu yaparkende bokunu cikarmamak icap eder. çünkü esasinda güzel bir hakikati kelek bir kabusa cevirebilirsiniz.
velhasil kelam insan dogdugu vakit boş kagittir. o kagidi doldurabilmek ve butun kelekliklere ragmen iyi doldurabilmek kişinin elindedir.
yaşlilar için gaddar dediğim deidkci diyebilirsiniz. ama onlar çok uzun bir hayat tecrubesinden geçtikleri için ve tecrube konularinda fersah fersah ilerde olduklarindan onlara fikir danisin.
ama robot gibi dediklerini uygulamayin. akıl süzgecinden gecirin. ki akliniz ve mantiginiz iyi bir rehber olacaktir. ammavelakin bu macerada ne olursa olsun kişi kendi macerasini yaşar. ve bu hayatin elden geldikçe hayatin hakkını verin.
