Zordur bir ayrılığın ardından yaşamak,yaşamaya çalışmak...Sessiz kalırsın her şeye,izlersin öylece...Akıp giden hayatta, dümensiz bir sandal misali savrulup durursun,gideceğin yeri hiç bilmeden.Başkası dolduramaz onun yerini,o oyle bir boşluktur ki, derin bi yer eder kalbinde..Gelenı de saramazsın,sevemezsin, onun olamazsın.. belki de ,o da senın...
Uzaklaşıp gitmek ıstersın, gidecegin yeri hiç bilmeden..Ama onun düşüncesinin seni hiç bırakmayacagını da bilirsın,dunyanın diger ucuna gitsen de..Boşunadır çabaların,hayallerın,umutların..Kalbini söküp atasın gelir...
Hep bir günü düşünürsün: ya sevgiliye kavuşursun o gün, ya da toprak olur 'gercek sevgili'nin yanına göçersin..Sonsuza kadar yaşarsın O'nunla...
Ey sevgili,duy sesimi! Ölü ya da diri, bu kalbim seninle olacak yine!!!
Seni hala öyle çok seviyorum ki,
askım senden de öte..
Aşktan özür dilerim,
Saf maddeden yapılmışsa
Bir gün mutlaka sana dönecektir!
