life is worth losing adlı gösterisinden bir kesit olan bu yazıda politikacılar ile hükümetin ne kadar önemsiz olduğuna işaret etmiş ve kendi çıkarlarına göre hareket ettiğini belirtmiştir.
Aşağıdaki yazıyı bir konuşmasına bakarak yazdım. Ne denli haklı olduğu görülüyor.
------------------------------------------
"...politikacılar bu kelimeyi iyi bilirler.
sizin üzerinizde kullanırlar.
politikacılar geleneksel(genellikle) olarak üç şeyin arkasında saklanmışlardır: bayrak, incil, çocuklar...
"hiçbir çocuk arkada kalmasın."
"hiçbir çocuk arkada kalmasın."
oh, öyle mi amına koyim? kısa zaman önce onlara üstünlük kurmaktan sağlamaktan bahsediyordun.
"avantaj", "hiçbir çocuk arkada kalmasın".
biri burada amına koduğum hızını kaybediyor...
ancak bir sebebi var. bir sebebi var. bunun bir sebebi var.
eğitim bok olmasının rezil olmasının bir sebebi var.
asla düzelmemesi ile aynı sebep.
asla düzelmeyecek. boşuna beklemeyin.
elde ettiğinizle mutlu olun.
çünkü bu ülkenin "sahipleri" bunu istemezler.
gerçek sahiplerinden bahsediyorum.
büyük ve zengin...
gerçek sahipleri: her şeyi denetleyen, her şeye karar veren büyük ve zengin iş adamları hissedarları...
"politikacıları unutun. onlar önemsiz.
politikacılar size seçim hakkı tanındığı fikrini sürdürmek için varlar."
hakkınız yok.
seçim hakkınız yok.
sahipleriniz var. size sahipler.
her şeye sahipler. bütün önemli topraklara sahipler.
bütün kolektif şirketleri denetliyorlar ve sahipleriler.
uzun zamandır senato, meclis, hükümet binaları, belediyeleri sahipleriler...
yargıçlar arka ceplerinde.
bütün medya kanalları ve haber şirketlerinin sahiplerirler.
duyduğunuz bütün haberleri, bilgileri düzenliyorlar denetliyorlar.
sizi taşşaklarınızdan tutuyorlar...
her sene milyarlarca doları lobileşmek için kullanıyorlar.
istediklerini elde etmek için lobileşiyorlar.
ne istediklerini biliyoruz.
başkalarına daha az ve kendilerine daha çok istiyorlar.
ne istemediklerini size söyleyeyim.
"eleştirel düşünen insanlar istemiyorlar."
"iyi derecede bilgili ve eğitim görmüş insanlar istemiyorlar."
bu işlerine gelmiyor.
onların ilgisini çekmiyor.
bu çıkarlarına aykırı.
budur.
biliyor musunuz?
mutfak masasının etrafında sik kadar 30 yıl önce batan amına koduğum sistemin onları nasıl becerdiğini anlayacak kadar zeki insanlar istemiyorlar.
bunu istemezler.
neyi istiyolar biliyor musunuz?
uslu çalışan istiyorlar.
uslu çalışanlar.
makineleri çalıştırıp, belgeleri yazabilecek kadar zeki,
ve pasifçe git gide boktanlaşan işlerde,
daha az maaşla, daha uzun sürelerde,
daha az haklarla, fazla mesainin olmadığı,
almaya geldiğinde yol olan emekliliklerle çalışacak kadar aptal insanlar istiyorlar.
şimdi de emeklilik maaşınızın peşindeler amına koduğum çocukları.
lanet emeklilik paranızı istiyorlar.
geri istiyorlar.
ki wall sokağı'ndaki sabıkalı arkadaşlarına verebilsinler.
biliyor musunuz? alırlar, sizden hepsini ya seve seve alırlar ya da sike sike alırlar,
çünkü size ve buraya sahipler.
büyük bir club.
ve siz üye değilsiniz.
siz ve ben üye değiliz o sikik cluba.
-----------------------------------------------
george carlin - doin' it again (1990)
george carlin - jammin' in new york (1992)
george carlin - back in town (1996)
george carlin - you are all diseased (1999)
george carlin - complaints and grievances (2001)
george carlin - life is worth losing (2005)
george carlin - it's bad for ya! (2008)
life is worth losing (2005) adlı gösterisi en çarpıcı ve en iyi analizlerin olduğu gösteridir.
akıllı adamdı ve analiz olarak üstüne tanınmayan kişiydi.
lafı dolandırmaz direkt söyler. konudan sapmaz ve yerinde hazır cevaplılığı ile de müthiş bir zeka örneğiydi.
esprisini yapar güldürür ama çokça da düşündürürdü. sistemin amına koyandı. fuck the system!
aşırı derecede sucks, bullshit, fuck kullanıp aslında küfrün o kadar da kötü bir şey olmadığını söylerdi.
ne zaman izlesem küfür etmemin ne kadar iyi olduğunu düşünürüm.
çünkü hak edene edeceksin.
bir konu hakkında getirdiği zeki argümanların aslında bazı kesimlerin korkuluk argümanı olarak anladığı ama işin aslının din ile bilim arasındaki çatışmayı daha çok din ile hükümet arasında anlatan bir şahsiyet.
çeşitli teorilerinde straw man olarak göze çarpsa da aslında hakkını veriyor.
size reductio ad absurdum ile yani size saçmanın aslında mantıklı nedenini sunuyor.
bütün gösterilerini alt yazılı ve ingilizce olarak izledim ve bu adam (her ne kadar ismini duyunca bill hicks ve joe pesci gelse de) geleceğe yönelik konuşuyordu. şimdi ufak bir yazı yazacağım bir sonraki entry'De ne dediğini anlarsınız.
bana göre bill hicks'ten sonraki en iyi komedyenlerden biridir. joe pesci ile arasındaki dalga da ünlüdür.
bir konuşmasında "tanrı joe pesci'yi korusun" demişliği ile de ses getirmişti.
ateist olarak değil de komedyen olarak ele alırsak;
alışılmışın dışında bir adamdır.
ateist olmaktan çok sistem karşıtı ve anarşist biridir. büyük adamdır.
öyle günümüz anarşistleri gibi banka kepenklerine spreyle yazılar yazarak anarşist olan biri değil.
"hükümetler, eleştirel düşünebilme kapasitesi olan bir nüfus istemezler. onlar ancak makineyi çalıştırabilecek kadar zeki ve içinde bulundukları durumu pasifçe kabul edecek kadar aptal olan itaatkar işçiler isterler."
Zorunlu olmayan sayıları çöpe atın: yaş, kilo, boy. Doktorunuz düşünsün onları. Bunun için ücret alıyor sizden.
Sadece neşeli arkadaşlarınız olsun. Suratsızlar, negatifler sizi aşağı çeker.
Öğrenmeyi sürdürün: Bilgisayar, el sanatları, bahçecilik, ne olursa. Beyniniz atıl kalmasın. Atıl kafa, iblisin tezgahıdır. iblisin adı da, alzheimerdır.
Küçük şeylerden zevk almaya bakın.
Sık sık, uzun uzun, vargücünüzle gülün. Soluksuz kalıncaya kadar gülün.
Gözyaşları olacaktır. Katlanın, yas tutun, başka yaşantılara geçin.
daha yüksek binalarımız, ama daha kısa sabrımız var; daha geniş oto yollarımız, ama daha dar bakış açılarımız var.
daha çok harcıyoruz, ama daha az şeye sahibiz; daha fazla satın alıyoruz, ama daha az hoşnut kalıyoruz.
daha büyük evlerimiz, ama daha küçük ailelerimiz; daha çok ev gereçleri, ama daha az zamanımız var. daha çok eğitimimiz, ama daha az sağduyumuz; daha fazla bilgimiz, ama daha az bilgeliğimiz var. daha çok uzmanımız, ama yine de daha çok sorunumuz; daha çok ilacımız, ama daha az sağlığımız var.
çok fazla alkol ve sigara tüketiyoruz, çok savurganca para harcıyoruz, çok az gülüyoruz, çok hızlı araba kullanıyor, çok çabuk kızıyoruz, çok geç saatlere kadar oturuyor, çok yorgun kalkıyoruz, çok az okuyor çok fazla tv izliyoruz ve çok ender şükrediyoruz. mal varlıklarımızı çoğalttık, ama değerlerimizi azalttık. çok konuşuyoruz, çok az seviyoruz ve çok sık nefret ediyoruz.
geçimimizi sağlamayı öğrendik, ama yaşam kurmayı öğrenemedik. yaşamımıza yıllar kattık, ama yıllara yaşam katamadık.
aya gidip gelmeyi öğrendik, ama yeni komşumuzla karşılaşmak için caddenin karşısına geçmekte sorunumuz var. dış uzayı fethettik, ama iç dünyamızı edemedik.
daha büyük işler yaptık, ama daha iyi işler yapamadık.
havayı temizledik, ama ruhumuzu kirlettik. atoma hükmettik, ama ön yargılarımıza edemedik.
daha çok yazıyoruz, ama daha az öğreniyoruz.
daha çok plan yapıyoruz, daha az sonuca varıyoruz.
koşuşmayı öğrendik, ama beklemeyi öğrenemedik. daha fazla bilgiyi depolamak, her zamankinden daha çok kopya çıkarmak için daha çok bilgisayarlar yapıyoruz, ama git gide daha az iletişim kuruyoruz.
zaman artık, hızlı hazırlanan ve yavaş sindirilen yiyeceklerin; büyük adamlar ve küçük karakterlerin; yüksek kârlar ve sığ ilişkilerin zamanıdır.
günümüz artık, iki maaşın girdiği ama boşanmaların daha çok olduğu, daha süslü evler, ama dağılmış yuvaların olduğu günlerdir. bu günler, hızlı seyahatler, kullanılıp atılan çocuk bezleri, yok edilen ahlakî değerler, bir gecelik ilişkiler, obez bedenler ve neşelendirmekten sakinleştirmeye hatta öldürmeye kadar her şeyi yapabilen hapların olduğu günlerdir. vitrinlerde her şeyin sergilendiği, ama depolarda hiçbir şeyin olmadığı bir zamandayız.
öyle bir zaman ki teknoloji bu mektubu size getirebilir, siz bu içselliği ya paylaşmayı, ya da sil tuşuna basmayı seçebilirsiniz.
"yaşam, aldığımız nefes sayısıyla değil, nefesimizi kesen anların sayısıyla ölçülür."
Birinci kuralım: Devletin bana söylediği hiçbir şeye inanmamak. Hiçbir şeye. Tarihimizin en acı yanlarından biri,kendini ne kadar tekrar ettiğidir.
Medya ve siyasetçiler hep bizi bölen şeylerden bahseder.Bizi birbirimizden farklı yapan şeyler.Bütün toplumlarda ki yönetici sınıflar hep böyle çalışır.Geri kalan insanları bölmeye çalışırlar. Zenginler parayı alıp kaçmak için alt ve orta sınıfları birbirine kırdırır.Oldukça basit birşey ve hep işe yarar. Farklılıklara vurgu yaparlar.Irk,din,etnik ve milli geçmiş,iş,gelir,eğitim,sosyal statü, cinsiyet. Birbirimizle kavga etmemiz ve onların bankaya gidebilmesi için herhangi bir şey.
Bu ülkede ki(ABD) ekonomik ve sınıfları nasıl tanımlarım biliyor musunuz? Üst sınıf bütün parayı elinde tutar ve hiç vergi ödemez.Orta sınıf bütün vergileri öder ve bütün işleri yerine getirir.Fakirler de orta sınıfı ürkütmek için vardır.
Politikacılar bu kelimeyi bilirler. Sizin üzerinizde kullanırlar. Politikacılar geleneksel olarak üç şeyin arkasına saklanmışlardır: Bayrak-incil ve çocuklar. Ancak bir sebebi var. Bunun bir sebebi var. Eğitimin rezil oluşunun bir sebebi var. Asla düzelmemesi ile aynı sebep. Asla düzelmeyecek. Boşuna beklemeyin. Elde ettiğinizle mutlu olun. Çünkü bu ülkenin Sahipleri bunu istemezler. Gerçek sahiplerinden bahsediyorum: Büyük ve Zengin. Gerçek Sahipleri: Her şeyi denetleyen ve her şeye karar veren büyük ve zengin iş hissedarları.
Politikacıları unutun. Onlar önemsiz. Politikacılar size seçim hakkı tanındığı fikrini sürdürmek için varlar. Hakkınız yok. Seçim hakkınız yok. Sahipleriniz var. Size sahipler. Her şeye sahipler. Bütün önemli topraklara. Kolektif şirketleri denetliyorlar ve sahipleriler.
Uzun zamandır senato, meclis, hükumet binaları ve belediyelerin sahipleriler. Hakimler arka ceplerinde. Bütün büyük medya ve haber şirketlerinin sahipleriler. Her sene milyarlarca doları lobileşmek için kullanıyorlar. Onlar tek birşey istemiyorlar. Eleştirel düşünen vatandaş istemiyorlar. iyi derecede bilgilendirilmiş ve eğitim görmüş insanlar istemiyorlar. Çünkü onların çıkarlarına aykırı.
Biliyor musunuz, mutfak masasının etrafında 30 sene önce batan bir sistemin onları nasıl becerdiğini.
Dünyanın dört bir tarafındaki askeri mezarlıklar tanrının yanlarında olduğuna inandırılmış, beyni yıkanmış ölü askerlerle doludur.
Bir elma yendiği için cennetten kovarken bunca can kıyımlarına rağmen dünyada varoluşa müsaade eden garip bir Tanrıya inanıyorsunuz.
George Carlin
daha ilk şovunu izleyecekken adamın ölmüş olduğunu öğrendim. its bad for ya ilk kısımlarında yaşlıların durumunu dile getirmişti, guzeldi.
bu adam öldüğünü bilerek izleyeceğim ilk stand upci dede olacak.
sahnede tek eli mikrofonda, beden dilini kısıtlamış olsa da mimiklerini harika kullanan 21.yy da ölen dahilerden. gelmiş geçmiş en iyi 2. komedyen olarak geçse de komedyenliği sadece bir araç olarak kullandığından, bu sıralama pek de önemli değil. bu adam bu sıralamanın adamı değil gibi çünkü. bir komedyen çerçevesinden çok daha geniş bir karakter ve anlattıklarında nietzsche'den etkiler vardır. ve nietzche'nin de dediği gibi, ''biz filozoflar insanlara soğuk geliyorduk çünkü insanda estetik duygusu vardır.'' bundan yola çıkarsak george carlin insanlara güldürerek, duygularına estetik yaklaşarak muhalif fikirlerini anlatmıştır. sevilmiştir.
"Kadınlar ve erkekler hakkında bilmeniz gereken tek şey şundan ibaret: kadınlar delidir, erkekler ise aptal. Ve kadınların deli olmasının tek sebebi erkeklerin aptal olmasıdır." sözünü söylemiş olan üstad.
"Ebeveynler çocuklarına otoriteyi sorgulamayı asla öğretmezler, çünkü ebeveynlerin kendileri zaten otorite figürleridir. Ev içinde kendi zırvalarının kuyusunu kazmak istemezler."
her hafta dünya görüşümü ve hayat anlayışımı güncellemek adına stand up showlarını izlediğim komedyen. zekanın en güzel şekilde yansıdığı insanlardan biriydi. umarım yerini dolduran olur.
dünyada politik çevreler, ekonomi çevreleri, din çevreleri tarafından tabudur. sivri dili ile söylemlerinden çekinmeyen ileri seviye aykırı amerikalı komedyen.
kanımca gelmiş geçmiş en iyi, en bilinçli ve komikliğin çok ama çok daha fazlasını bulacağınız öğretici insandır.
yapılan oylamalara göre dünyanın en iyi 2. komedyeni seçilmiştir. varın gerisini siz düşünün. ayrıca tek mesleği komedyenlik de değildir. yazar ve tiyatro oyuncusudur da.
dünyanın görüp görebileceği en büyük komedyendir nazarımda. güldürürken düşündürmek mümkün değil diyen salaklara karşı, varlığı bile kapak niteliği taşır. keşke ölmeseydi.
eğer türk olsaydı ve gösterilerini türkiye'de yapsaydı muhtemelen 2. veya 3. gösteriden sonra ya sürgün edilirdi ya da hapse girerdi. iyi ki türkiye'den değilmiş.
adam gibi adam denir ya,o işte. laflarını esirgemeyen,kültürel ve entelektüel birikimi müthiş,zırvalara dayanamayan,binlerce insanın hayatını etkilemiş/değiştirmiş,bir nevi tanrı,uyarıcı,kurtarıcı. george carlin'in 20'de 1'i kadar zeki olsaydım başka bir şey istemezdim gibime geliyor. bugün bir düşününce,neredeyse tüm fikirlerimin ardında onun da bir payı olduğunu görüyorum. arkadaşlarım,çevrem benim hakkımda mantıklı,rasyonel biri diyor,gerçek şu ki eğer george carlin olmasaydı ben ne rasyonel düşünebilirdim,ne de şimdiki kadar mantıklı konuşabilirdim. tek sorunu sanırım dinleyici kitlesiydi,çünkü birçok insan gülmeye geliyor gibi gösterilerine,o adamın güldürmek için orada olduğunu zannetmiyorum,daha önce de farklı entrilerde belirtilmiş olduğu gibi o insanları bilinçlendirmek için gösteri yapıyordu. o zeka ile milyar dolarlar kazanabilirdi,abartmıyorum,ama yapmadı. kendisini canlı göremeden ölmüş olması beni ziyadesiyle üzüyor.
...ben herhangi bir eğitim kurumunda hoca olsam, george carlin üzerine ödevler verir, tezler yazdırırdım.yazık ki ülkemizde pek tanınmıyor. şu anki durumumuzu, yıllar öncesinden nasıl da görmüş oysa ki.
