azimle hazırlanılan öss'de en az bir kere karşılaşılan dönüm noktası, ayağa takılan taş, geometriyi boş bırakma isteği yaratan hayal kırıklığı.
çoğunlukla karışık açı problemlerinde yaşanır bu durum. kurban öğrencimiz test çözülmesi için boş bırakılmış bir ders saatinde "ulan 3-5 geometri sorusu çözeyim" diye açar kitabı. karşısında çetrefilli bir açı sorusu vardır, oradan girer buradan çıkar çözemez. sonra "burası a olsun, burası b..." diye diye bir de bakar ki f harfine kadar gelmiş. tamam der buradan açılır bu soru diye başlar denklemler yazmaya:
a+b+c=180
b+c+2e=360...
diye diye bir de bakar ki birbiriyle bağlantılı 1 sayfa denklem yazmıştır. ümitleri daha da artar çünkü ne kadar çok denklem çıkarırsa o kadar çok çözüme yaklaştığına inanır ama işler beklediği gibi gitmez. açı bağıntıları, açıların birbiriyle olan ilişkileri, entrikalar, iki iç açının kendisine komşu olmayan bir dış açıya eşit olması derken elinde tek satırlık bir denklem kalır, uzun bir denklem. bu denklem de büyük ihtimalle şöyle bir şeye benzer:
(180-2e)+b+c+d+90+a=90+d+b+c+a+f (f'nin de 2e ile birbirini 180'e tamamladığını bir kenara gururla yazmışsınızdır)
bu bunu götürür, bunlar da gider, bunlar da birbirini götürünce elde bir şey kalmaz. kısa süreli patrick star bakışından sonra kendinize geldiğinizde anlarsınız ki nerede çokluk orada bokluk.
öğrencilerin kendilerini salak hissetmesine, gittikçe septikleşmesine,yaptığı hiç bir şeye artık güvenmemesine,uzun işlemlere girdiğinde hafif tırsmasına sebep olan olay. bu olay sonucu ardından kalem kağıt fırlatılıp hassktr denmesi olasıdır.
