evet fiili olarak ağlayamıyorum. akmıyor gözyaşlarım. beni bunun için miras bırakmadın atam bu ülkeye. dik durmamı öğütledin her cümlende. damarlarımdaki asil kana ihanet etmemem için büyüdüm öğretilerinle. fakat atam ben suçluyum. henüz elimden bir şey gelmiyor bu çarpık düzene karşı koymak için. tembellik ettim katılmadım bir sürü harekete. pişmanım atam. şartlar bunu gerektirdi belki. fakat yokluğunda bir sürü kalp kazandım. cumhuriyeti sevdirdim. bunu yaptım ama yetmiyor atam. olmuyor. insanlar saçma bir kaç zihni sinir hareketin peşinden gidiyorlar dolaylı yoldan olmasa bile. çağdaşlıklık düzeyini eğitimle ölçtün atam. ama buda olmadı. bozdular eğitimi. benliğimi çaldılar. şimdi kalan son parçalarımla yazıyorum bu entryi. ağlayamıyorum atam. gözyaşlarımıda çaldılar. suçluyuz diyemiyorum. ama ben suçluyum atam. herkezi kenara koydum. ben yorgunum atam. daha 19 yaşımda yoruldum bunca palavra dinlemekten. ah bir imkan olsada burda olsan. suçluyum atam. yapamadım dediklerini. kandım ellerin türlü oyunlarına. neredesin atam. nerede?
