Aile, Eğitim, Maddiyat, Ünlü olma isteği (Kafasına tuğla atasım var bunu isteyenin), Arkadaşlarla geçinememe, Sevgili olayları. Tabi kimse her şeye sahip değil. Ama elimizdekilerin değeri bilinmeli.
okul kazanmak dert, okulu kazandın bitirmek dert, bitirdin iş yok dert, erkeksen askerlik dert, iş buldun evlilik dert, evlendik geçim dert, çoluk çocuk dert, dert dert dert. önünde ki yıllar dert dolu olan genç neden mutlu olsun ki haklı olarak mutsuz.
hayat şartlarının gitgide zorlaşması hızlanması, 2 nesil önce üniversite öğrencisi bile mezun olmadan işi hazır gibiydi şimdi 2 üniversite bitiren iş bulamıyabiliyor, eskiden hafta sonları cumartesi pazar tatilken cumartesileri bile çoğunluk hoşafı çıkmış şekilde işten çıkabiliyor, fazal mesai ücreti dene şey unutulmuş. geçmişteki en temel haklar bu gün yok onda biri sömürücü patronlar tarafından lütuf giib veriliyor sadak ekonomisine teslim olmuşuz. AKP gibiler iktidarda daha nasıl mutlu olsunlar.
cevap veriyorum; mutlu olma çabası içinde oldukları için mutsuzlar.
tanıdığım 10 kişiden 9' unda var bu. mutluluğu sürekli bir şeylere endeksliyorlar; o kız benimle birlikte olursa mutlu olurum, maaşa zam gelirse mutlu olurum, sınıfı geçersem mutlu olurum.... böyle gider bu. ulan mutluluk gibi önemli bir kavram, herkesin yaşamının yegane amacı(sağlıkla beraber) başkasının eline, seçimine teslim edilir mi? insanlar tonlarca para döküyorlar edebiyatta da, sanatta da, inançta da kendilerine mutluluk vaat eden şeylere. ben önceden akıllı insanların mutlu olamayacaklarını, mutluluğun cehaletle mümkün olduğunu düşünüyordum ama şimdi görüyorum ki akıllı insanın mutlu olduğu zamanlar, cahil insanlara kıyasla çok daha fazla. çünkü o cahil insanlar nasıl mutlu olacaklarını bile kişisel gelişim kitaplarından öğrenmeye çalışıyorlar, siktir et demek için bile bir kitaba ihtiyaç duyuyorlar ve bestseller oluyor o kitap. mutluluk bu kadar peşinden koşulacak bir şey değil, zaten hayatta bir şeyin peşinden bu kadar koşarken mutlu olabilmeyi ummak bir paradokstur bana göre.
kişisel gelişim zırvalarında anlatılan her şeyi özet geçiyorum şimdi ama o kitapları okuyarak değil kendi düşündüklerim bu yönde olduğundan;
bir kez geliyorsunuz hayata, bir kez! kendi etik değerlerinizi yaratın önce, boş verin toplumu. elbetteki toplumla uyum içinde yaşayacağız, -yaşıyorum ben de- ama toplumun kurallarının toplumun olmadığı yerde bile size hükmetmesine izin vermeyin! dinlediğiniz müziği beğendiğiniz kızın seçmesine izin vermeyin! o kız bunu seviyor deyip öyle olmaya çalışmayın, yaptığınız her şeyi kendiniz için yapın, ama yapın yani; kendiniz için hep bir şeyler yapın. kendinizi geliştirin, okuyun, araştırın, öğrenin. hayata bir kere geliyorsunuz madem en iyi filmleri izleyin, en iyi müzisyenleri dinleyin, en iyi yazarları okuyun. zaten siz bunların peşinde koştukça zevk algınız, estetik algınız olgunlaşacak ve çıtanız yükselecektir. kendiniz için yaşayın, kendiniz için mutlu olmayı isteyin başkalarına göstermek için değil. gittiğin konsere kendin için git, biletini koyma twittera! başkası için yaşama ulan kendin için yaşa! kendi karakterini öyle bir hale getir ki birileriyleyken bile kendinle olabilmeyi özle bazen. işte bunu başardığından zaten birileri hep olmak isteyecektir yanında göreceksin, o mutluluğundan, o huzurundan, o gücünden pay almak isteyeceklerdir göreceksin! çünkü o kadar mutsuz ki insanlar, birbirlerine ne kadar mutlu olduklarını göstermek için kıçlarını yırtıyorlar.
yeni nesillerin neden mutsuz olduğunu sorgulayan soru cümlesidir.
nedenine inmek gerekirse, birçok şeye rahatça sahip olmalarındandır. yokluk ve imkansızlık görmemelerinden bir iktisatsızlık hasıl olduğundan dolayı mutsuzdurlar.
Hemen maddeleri sıralarsam;
-Hayatını baharında eşek gibi sınavlara çalışmak zorunda bırakıldığı için olabilir.
-Halk içindeki(özellikle yetişkin grup içinde) saçma sapan düşünce kalıpları olabilir.
-Anne-Babasının öğretmen olması olabilir.(inanın hiç hoş değil)
-Ergenlik döneminin günümüz şartlarında daha ağır geçmesi olabilir.
Bu böyle gider. Daha 5-10 tane vardır yani.
çünkü geleceği konusunda kaygılı. her geçen gün büyüyen ekonominin yan etkisi işsizlik olan ülkemizde gençler iş bulma konusunda korkulu. ülkemizde üniversite mezunu binlerce genç işsiz. herkesin şirketi yok babasından kalan ya da çok büyük bir mirası. e genç bunları düşününce * ister istemez böyle mutsuz oluyor.
sevgilisi olmaz bir dert olur bir dert. okula gidiyorsa kafası hep sevgilisinde yada olmasını istediği kişide. veya akşam kız arkadaşıyla gideceği yemeğin hesabını nası ödeyeceğini düşünmekte. tüm bunların getirisi olarak sınavlara hazırlıksız girme , sınıf tekrarı veya alttan birikmiş bir sürü ders. patlamış bir prezervatif, kilo problemi... ve daha sonsuza kadar sürüp gidebilecek sorunlar yüzünden mutsuzluk gelebilir.
parasız oldukları için mutsuzdur efenim. para her kapıyı açar. ev, araba, tatil... am... ulan milli piyangoyu bugün vursam hayatım boyunca dünyadaki gezilecek yerleri gezemem. onu da geçtim etrafımdaki memelerden götleri göremem. ah ulan ah.
sürekli yarışmak zorunda kalmaları da bu mutsuzluğun nedenlerindendir. daha okula başlamadan çocuğunu yarıştırmaya başlar ebeveynler: fatma hanımların çocuğu 4 yaşında ama adını soyadını yazıyor bizim çocuğumuz tüm ailenin adını soyadını yazmalı, der mesela. bu mücadele deneme sınavı puanları ve okul notlarıyla pekiştirilip sbs, oks her ne zırvaysa artıp üniversite sınavında pik yapar. peki ya geleceğini düşünen, o çok sorumlu ,ilerde gurur duyacakları çocukları ne yapar bu süreçte? erteler. hayatı için çabalarken yine kendi hayatını erteler, mutlu olmayı erteler, çocukluğunu yaşayamaz o deneme sınavı senin bu deneme sınavı benim derken. en güzel zamanları ilk gençlik çağını anımsayamaz bile şu üniversiteye kapağı atayım derken. hep sonra der durur. bir an gelir o sonranın hiç olmadığını görür. artık hiçbir şey onu mutlu edememektedir çünkü. henüz yirmili yaşlarında kendini dünyadan tasını tarağını toplamaya hazır hisseder, yorgundur. mutluluk diye bir şeyin gerçekten var olup olmadığını sorgular hale gelir, en son herkesin bahsettiği mutluluğun belki de bir maskeden ibaret olduğunu düşünür.
istedikleri, hayal ettikleri geleceğe sahip olamamak. istediği mesleği yapamayacak, istediği yerde çalışamayacak, istediği yaşta evlenemeyecek ve istediği birçok şeyi istediği gibi yapamayacak olması. bunun sebepleri arasında ailenin, arkadaş çevresinin ve yakınların durumu, tutumu, baskısı, yönlendirmesi, sonuç olarak bireyin kendi kararlarını kendi verememesidir.
