rahatsız tabii ki her türk vatandaşının rahatsız olması gerekirken onlar daha da rahatsız
haburda davul zurna terörist karşılanmasından rahatsız
şehitlere kelle bebek katiline sayın terörist besleyene abi denilmesinden rahatsız
açılım safsatasının ülkeyi getirdiği durumdan rahatsız
her köşebaşını tutan zihniyetsiz zihniyetlerden rahatsız
türklerin öz yurdunda türküm dediğinde faşist ırkçı kafatasçı damgası yemekten rahatsız
bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan zevatdan rahatsız
gençliğin içine düştüğü bataklıktan ucu belli olmayan boşluktan rahatsız
solun kalesi olarak bilinen üniversiteye 'pkk' ve 'apo'yazılmasından rahatsız
ülkücülere yüz yüze söyleyemediklerini dizilerden internetden tvden vb.yerlerden söylemeye çalışan ikiyüzlü medya simsarlarından rahatsız
'eski ülkücü'denilip hareketin içine atılan mayınlı tuzaklardan rahatsız
idam edilen bir ülkücünün arkasından ağlayıp kendi partisinde ülkücü katili barındıranlardan rahatsız
medyanın yandaş-candaş diye bölünüp tarafsızlıktan ve objektiflikten uzak tutumundan rahatsız
geçmiş seçim sonuçlarına bakmadan 'terör biterse mhp de biter' diyen kendini bilmez insanlardan rahatsız
ülkücülerin sokağa çekilmesine isteyip kardeş kavgasını bekleyenlerden rahatsız
hala 'apoyu mhp asmadı'diyen cahillikte sınır tanımayan kişi ve kurumlardan rahatsız *
ülkenin her yerine sızan ne oldukları çok iyi bilinen aynı zamanda hiç bir kaynağa dayanmadan bilip bilmeden milliyetçilik günahtır diyen din simsarlarından rahatsız
ve her seçim döneminde aynı şeylerle uğraşmaktan rahatsız...
genç ülkücüler değil gerçek ülkücülerin hepsi rahatsızdır; türkiye'nin başındaki akp belası olmak üzere türlü türlü dertlerden ötürü vatanları için rahatsızlık duyarlar.
ihtiyar sayılabilecek ülkücülerin kaşıkla topladıkları oyu kepçeyle dağıtan genç ülkücülerin rahatsızlığı ise dava, milli duygular ya da hassasiyet değil kendi feodal düzenlerini kuramamaktan gelir.
genç ve gerçek bir ülkücü olarak en büyük rahatsızlıklarım ise; ülkücü diye vitrine koyulan profillerin gerçek ülkücülükten çok uzak olması, ülkücüleri temsil eden partinin çoğu yerde * gereken siyaseti yapamaması ve en önemlisi başbuğun eksikliği.
öncelikle hangi genç ülkücüler diye sormak istiyorum. son yllarda herkesin gözünün önünde olan ilk grup ülkücü diyeceğim genç ülkücüler, genellikle ergenlikten sonra bir yere ait olma hissini tatmin edebilmek için etrafa 'ülkücüyüm abi ben' modunda takılan gençlerdir ki bu topluluktaki canlıların çok rarahtızlık hissedecekleri düşünülmemektedir çünkü bir yere ait olmalarının basit oluşu gibi yaşayışlarıda basittir. ikinci grup ülkücülere gelince bu adamların zaten nesli tükenmektedir, son zamanlarda çok nadir rastlanır ve film karesinden fırlamış gibi hissettirir kendini etrafına. birşeylerin farkındadır. doğru ya da yanlış bir şeye inanmıştır ve savunmaktadır. kuvvetle muhtemel çok rahatsızdır. birinci grup ülkücülerin çekmediği, görmezden geldiği bütün rahatsızlıkları üstlenirler. rahatsız da olmalıdırlar ki canları acısın. canları acımalı ki sesleri çıksın. sesleri çıkmalı ki; demokratik, düşünen, yükselen bir gençlik çabalarımıza mantıklıca tartışabileceğimiz adamlar çıksın karşımıza ve yahut yanımıza.
günümüz türkiye'sin de gerek terör belasından gerek ab* istilasından gerekse ülkücü teşkilatına yapılan iftiralardan dolayı ülkücü hareketin bel kemiği olan genc ülkücülerin rahatsızlığını ortaya koyan cümle. her türlü olayın ardından ülkücü gençlerin adının karıştırılmasından onlar değilde tayyip'mi rahatsız olacak? diyerek hak veriyorum yani.
